စိတ္ထြက္ေပါက္

လြမ္းရက္ရွည္ကဗ်ာတပုဒ္ဆံုးေတာ႔ ငါ႔ရင္ထဲကေတာေတြေတာင္ မ်ဳိးတုန္းေတာ႔မယ္ သိပၸံပညာရွင္ေတြကေျပာၾကတယ္ ကမာၻၾကီးပူေႏြးလာၿပီတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ျပန္ေျပာမယ္ ငါ႔ရင္ဘတ္ၾကီးမီးေလာင္ေနျပီလို႔ေပါ့ တိက်တဲ့အေျဖတစ္ခုရခဲေပမဲ့ မီတစ္စေမႊးမိသလိုပါပဲ အခ်စ္အတြက္ အတိုးကလည္း လည္ပင္းနစ္ေနျပီ မခ်စ္ခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္လို႔ အျပစ္ဖြဲ႔ေနေပမဲ့လည္း ခ်စ္မိတာကလည္း ငါ႔အတြက္သဂၤါရေျမာက္တဲ့ ၾကက္ဟင္းခါးသီး၀ိုင္တစ္ခြက္ပါပဲ။

ဒီေကာင္ ရုပ္ကေလးက အသင္႔အတင္႔ စကားေျပာက ေကာင္းတယ္ သရုပ္ပီေအာင္ ဟန္ေဆာင္တတ္ေတာ႔ မိန္းခေလးအမ်ားစုအတြက္ ရတက္ေပြစရာလူ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ဒီေကာင္ အသက္နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီ ေဂၚလီလုပ္ စိတ္ကစားတုန္း ဒီေကာင္ စိတ္ကမတည္ၿငိမ္နုိင္ေသးေတာ႔ လူတကာေမးေငါ႔ ေျပျပန္ေတာ႔လည္းမလြတ္ ဇာတ္လမ္းဆံုးေတာ႔ အမ်ားစုကမုန္း အရႈံးေတြပဲ က်န္ခဲ႔တယ္။

ကမာၻတျခမ္းက ငါ႔ရင္ထဲကအလြမ္းေတြ နင္႔အနမ္းေတြမရမခ်င္း သဲသဲမဲမဲရြာေနေလရဲ႕ တခါတေလ ကဗ်ာေတြေရးမိရင္ေတာင္ နင္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းခဲ႔တာေတြ မေမ႔ေသးဘူး အရူးတေယာက္လို ဗူးအေပါက္နဲ႕ေရခပ္ ကံၾကမၼာကိုယံုၿပီး ဆူးကိုေမႊ႕ယာလို႔ထင္ ငါ႔အျမင္ေတာ႔ ငါ႔ရင္ဟာဗလာမဟုတ္ ကဗ်ာတစ္အုပ္စာ ခံစားခ်က္ေတြျပည္႕လို႔။