စိတ္ထြက္ေပါက္

အားလံုးမဂၤလာပါ ေပ်ာ္ရႊင္စရာနဲ႕ျပည့္စံုတဲ့ မဂၤလာႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ လို႕ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ နွစ္သစ္ မွာ လူသားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ ကိုယ္စိတ္နွလံုးက်န္းမာ ခ်မ္းသာနိုင္ၾကပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ကေတာ့ ဒီ New Year မွာ ဘာလုပ္မလဲ လို႕စဥ္းစားၾကေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္ ပိုက္ဆံကေတာ့ ကုန္ေတာ့မွာပဲဆိုၿပီး စဥ္းစား မိတာနဲ႕ ဘာလုပ္ခ်င္စိတ္မွ မရွိေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီၾကားထဲ အထီးမွန္း အမမွန္း မေၾကျငာထားတဲ့ ေဂ်ေဂ် ကလည္း သူ႕ေမြးေန႔ပါတဲ့ Happy Birthday and Happy New Year ပါ ေဂ်ေဂ် ေရ။ မင္းအတြက္ ကိတ္မုန္႕တလံုး အလကားရတဲ့ ေနရာကေနရွာထားပါတယ္။ ကဲအဲဒီေတာ့ လိုရင္းကိုေျပာမယ္ ဒီည မီးေလးရဲ႕ပါတီကိုသြားမယ္။မူးမယ္ ေအာ္မယ္ ဒါပါပဲ HAPPY NEWYEAR

ကဲကဲ မေရးျဖစ္တာလဲၾကာၿပီဆိုေတာ့ ေရးဦးမွဆိုၿပီးေရးဖို႕အေၾကာင္းရွာေတာ့လဲေခါင္းထဲက ဘာမွထြက္ၾကမလာဘူး။ အဲဒါနဲ႔ စာအုပ္တအုပ္ ေကာက္ဖတ္ေတာ့မွ ကဗ်ာတအုပ္ေတြ႔တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒီကဗ်ာေလးရြတ္ၿပီး ကေလးေလးေတြ မူႀကိဳမွာကသလိုေလးက ေစခ်င္ လိုက္တာလို႕ေတြးမိလို႕ အပီ ကူးခ်လိုက္တယ္။ ကၾကေပေတာ့ေဟ့............ ေလးဘယ္တြားလို႕သြားရေအာင္ ေခြးကေလးတေကာင္လို တို႕သရုပ္ေဆာင္ ေဟာင္သံေလးက ၀ုတ္၀ုတ္ ငုတ္တုပ္ထိုင္လို႕ အၿမီးေလးလႈပ္ ၀ုတ္..၀ုတ္...၀ုတ္...၀ုတ္... ဘဲေလးလုပ္လို႕သရုပ္ျပမယ္ ပုကြကြေလးေလွ်ာက္ၾကကြယ္ အေတာင္ငယ္နွစ္ဖက္က တဖ်တ္ဖ်တ္ ေခါင္းေလးေထာင္လို႕မတ္မတ္ရပ္ ဂတ္...ဂတ္...ဂတ္...ဂတ္...။ ။ ကေနာ္ အမုန္းသာကပစ္။ေျခကုန္လက္ပန္းၾကေအာင္ကပစ္။ ဟီး......

လူတဦး၏ ဘ၀ေအာင္ျမင္ျခင္း မေအာင္ျမင္ျခင္းသည္ ရိုးသားမႈႏွင့္ အမွန္တရားကို လက္ကို္င္ထားရွိျခင္းအေပၚမူတည္ပါသည္။ မည္မွ်ႀကီး က်ယ္ေသာသူျဖစ္ပါေစ မမွန္ကန္ျခင္း၊ရိုးသာမႈမရွိျခင္း တို႕ကသူ႔ဘ၀ကိုမုခ်ဖ်က္ဆီးပစ္နို္င္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕က အမွန္ကိုျပဳေနရင္းနွင့္ အမွားမ်ားစြာ ျဖစ္သြားတတ္ၾကသည္ ။ ဆင္ျခင္ျခင္း သည္ အမွန္ကိုေရာက္နိုင္ေသာ လမ္းသြယ္တခု ျဖစ္ပါသည္။ပညာရွင္မ်ားက အမွားမျပဳမိျခင္းကို မဂၤလာဟု မယူဆခဲ့ၾက။ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ေသာ ဂုဏ္သတိၱကို မိမိကိုယ္တိုင္ျပဳနိုင္ေသာ စြမ္းရည္ မိမိ ၌သာရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။အမွားကိုျပင္ ၿပီးလွ်င္မိမိ၏ကိုယ္စိတ္ ႏွလံုးသံုးပါးစလံုး အသစ္ျဖစ္ေစျခငါးသာမဂၤလာဟု ဆိုေသာ္ အမွန္တရားမွာမ်က္္ေစ့စံုမိွတ္ ျပဳလုပ္ျခင္းတစ္ခုမွမရွိေပ။ အဘက္ဘက္မွ ေထာက္ခ်င့္ၿပီးမွ အျဖစ္နိုင္ဆံုးေသာ လမ္းတခုကို ေရြးခ်ယ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္တြင္ အမွန္တရားရွိ၏ ။ မွန္လွ်င္မွန္မည္ ၊ မွားလွ်င္မွားမည္သာ ျဖစ္၏ ။ အမွားကို အရင္သိမွ အမွန္တရားကို ဖြင့္ရွာမည္ဟူေသာအယူအဆ သည္ သင္ႏွင့္သင့္ေအာင္ျမင္မႈ ကို အနည္းနွင့္အမ်ား ေနွာင့္ေနးေစမွာ ျဖစ္သည္။ အမွန္နွင့္အမွားသည္ ၅၀% စီသာရွိ၏ ။ ထိုအရာကိုသာလူတို႕၏ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ အမွားသည္ ၇၀% ထိတိုးလ

ခ်စ္သူ႕အသံအား ရင္နွင့္ၾကားခိုက္ နား၀ခ်ိဳသာ ပိုကာခ်စ္မိပါသည္.........ေမ ခ်စ္သူ႕ရုပ္သြင္ ရင္ႏွင့္ေတြ႕ျမင္ လြမ္းစိတ္၀င္ကာ ရင္၌မြန္းၾကပ္ အသက္မကျမတ္နိုး တသက္စာဖိုးမွ် တန္ဖိုးထားရပါသည္........ေမ ခ်စ္သူ႕အမုန္း ဘ၀တသက္လံုး ေလသံဟဟ နား၀မၾကားပါရေစနဲ႕..........ေမ ခ်စ္သူ႕အၿပံဳး ဘ၀တခုလံုးအတြက္ အလွဆံုးဟု မွတ္ထင္ယူဆ ခ်စ္ရပါသည္..................ေမ

ငေတလမ္းေလွ်ာက္ေနပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္၊ငေတလမ္းေလွ်ာက္ေနပါသည္။ ငေတလမ္းေလွ်ာက္ရာလမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ရွိသမွ် လူမ်ားေရွာင္ရွား ၾကသည္။ အေ၀းမွေတြ႕လွ်င္ပင္ ကိုယ့္အိမ္ကို ေျပး၀င္ၾကသည္။ ထိုသို႕ေျပး၀င္ေရွာင္ရွားၾကျခင္းသည္ ငေတကလူမိုက္တေယာက္ ျဖစ္ေန၍လား။ထိုသို႕ မဟုတ္ပါ ငေတသည္ လူရိုးလုူေအးတေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္................... ထို “ သို႕ေသာ္ ” ဆိုသည္႕စကားလံုး၏ေနာက္တြင္ကား......` ိငေတဆိုေသာ နာမည္ပညတ္ခ်က္မွာ ငေတေမြးကတည္းက အရပ္မွေပးထားေသာ ေျဖာက္ဖ်က္မရသည္႕ ဂုဏ္ပုဒ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ငေတ၏မိဘ မ်ား ကေတာ့သူတို႕၏ခ်စ္လွစြာေသာ တစ္ဦးတည္းေသာသားေလးအား “ျမင့္ျမတ္” ဟူေသာ နာမည္တစ္ခု နွင့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈမ်ားကိုပါအေမြအျဖစ္ ထားခဲ့ကာ သူ ၁၀ႏွစ္သားကို ေျခနွစ္လမ္းမွ်အေက်ာ္တြင္ ဘ၀တပါးသို႕ကူးေျပာင္းသြားၾကေလသည္။ ငေတမွာ မိဘမ်ား၏ ရုပ္ရည္သာလြန္မႈမ်ားၾကား မွ လြန္စြာဂ်စ္တီးဂ်စ္ကန္ မႈန္ကုပ္ကုပ္မ်က္ႏွာထားတခုကို ပို္င္ဆိုင္ထားေလသည္။ ထိုအခ်က္သည္ပင္ငေတဟူေသာဂုဏ္ပုဒ္ကို ရရွိျခင္း၏အဓိကေန ရာမွပါ ၀င္ေလသည္။ငေတ (၆)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ သူ၏မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား မ်ား၏ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း မ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသလို။ ေဒါသအေလွ်ာက္ စကားမ်ားရန္ျ

ယခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မ်ားစြာျဖင့္ မအားမလပ္ျဖစ္ေနပါသည္။ထို႕ေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ေန႕မ်ားတြင္ Post အသစ္မတင္ ျဖစ္ျခင္း Cbox တြင္ျပန္မေရးျဖစ္ျခင္းမ်ား ရွိပါက အလုပ္ရႈပ္ေနသျဖင့္ မျပန္နိုင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကို နားလည္ေပးပါရန္ ေလးစားစြာ အသိေပးအပ္ပါသည္။

တရက္ မူလတန္းေက်ာင္းေလးတြင္ ဆရာမက သူ႕တပည့္ေလးမ်ားအေပါင္းအသင္းမမွားေစရန္ နွင့္ လူ႕က်င့္၀တ္ မ်ားကိုသိေစရန္ ၃၈ ျဖာမဂၤလာတရားေတာ္ကိုသင္ၾကားေနေလသည္။ ထိုသို႕သင္ၾကားရင္း အေသ၀လာစဗာလာနံ တရားေတာ္အစတြင္ဆရာမက “ကေလးတို႕ေရ လူမိုက္ကို မေပါင္းသင္းရဘူး ကြယ့္ေနာ္” ဟုေျပာရာတြင္ အလြန္စူးစမ္းတတ္ေသာကေလးတ ေယာက္က “ဆရာမ လူမိုက္ဆိုတာ ဘာလဲ၊ဘယ္လိုပံုစံလဲ” ဟုေမးေလ၏။ ထိုအခါ ဆရာမကလည္း “အင္းလူမိုက္ဆို တာ၊ေနဦးကြာ ဆရာမ မနက္ျဖန္ေျပာျပမယ္” ဟုေျပာ၍ အတန္းဖ်က္ကာနားေနခန္းသို႕ အျမန္ ေျပးေ်လ၏။ နားေနခန္းအေရာက္တြင္ ထိုအေၾကာင္းကိုေျပာျပရာမွ ဆရာမမ်ား က ၊ လူမိုက္ဆိုတာ အရက္ကို လူမွန္းမသိ ေအာင္ ေသာက္တဲ့လူ၊ ေဆးလိပ္အရမ္းေသာက္တဲ့လူ စသည္ျဖင့္ အျငင္းပြားၾကရာမွ ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမၾကီးရံုးခန္းသို႕ေရာက္ေသာ ဟူ၏။ ထိုသို႕အျငင္းပြားရာတြင္ သူတဖက္ငါတဖက္ျငင္းၾကေသာေၾကာင့္ နွစ္ဖက္ျဖစ္သြားသည္မွာ အထူးအေထြ ေျပာရန္လိုမည္မဟုတ္ေပ။ ေနာက္ဆံုး ဆရာမၾကီး၏အဆံုးအျဖတ္ကို ခံယူမည္ ဆိုကာဆရာမၾကီးကိုေမးေသာအခါ “ငါလဲမသိဘူး” ဟူေသာေျပာင္ေျမာက္ေသာအေျဖကို ရေလ၏ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုအခက္အခဲမွ လြန္ေျမာက္ေစရန္ သင့္ကို အားကိုးရေပလိမ့္မည္။ ယခုစာဖတ္ေနသူ အသင္သည္လြန္စြာမွ ဥာဏ္ပညာၾကီး

ကၽြန္ေတာ္မေန႕က ဗီရိုရွင္းရင္းနဲ႕ စာအုပ္ေလးတအုပ္ကို ျပန္လွန္မိသြားတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာက္ဆည္ GTI တက္တုန္းကစုလုပ္ထားတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေပါ့ ။ အဲဒီ တုံးက ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားဒီ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္မိရင္ မ်က္ရည္က်ေအာင္လို႕ ေရးတင္လိုက္တယ္။ မ်က္ရည္ဗူးသီးလံုးေလာက္က်ပါေစေသာ္၀္ တမာပင္တန္း ေက်ာင္းေရွ႕က လမ္းမ ရံုးထဲက အသုပ္ဆိုင္ မၿပၽီးျပတ္ေသးတဲ့ ပန္းၿခံ ႀကိဳးတံတား တ၀ိုက္ ေတာင္တက္လမ္းရဲ႕ တစ္၀က္ ေပ်ာ္ခဲ့ ရႊင္ခဲ့ ၾကည္ႏူးခဲ့ ခၽြဲခဲ့ လြမ္းခဲ့ ခ်စ္ခဲ့ၾကတာေတြ ဟိုး.........ေနာက္မွာက်န္ ၿပီးသြားေပမယ့္ ခ်စ္သူရယ္ (GTC) ရဲ႕အမွတ္တရ ေမ့လို႕ရမွာ မဟုတ္ဘူးကြယ္။ ။

ဘ၀အေရာင္ ညနက္ေမွာင္ေမွာင္ ၿပိဳက်မေယာင္ မျမင္မႈန္၀ါး မကြဲျပားပဲ က်င္းခ်ဳိင့္ခေရာင္း ဆူးေညွာင့္ေလာင္းေသာ လမ္းဆိုးၾကမ္းမွာ ခရီးမေရာက္ လမ္းမေပါက္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းညစ္ႏြမ္းေနတယ္ သို႕ေသာ္............... ဆက္ေလွ်ာက္ အေမွာင္ထက္မမဲ သန္းေကာင္ထက္ညဥ္႕မနက္ ေရာင္နီမိုးေသာက္လုၿပီ ဟိုမွာ..................မိုးေသာက္ၾကယ္။ ။

ဘာလဲ Blog. ငါမွ စိတ္မ၀င္စားတာ မလိုက္ပါဘူးဟာ လို႕ ျငင္းရင္းျငင္းရင္းနဲ႕ ပါသြားတာက Blog Day Seminar၊ စၿပီဆိုေတာ့ ထိုင္နားေထာင္ေနလိုက္တာ အေၾကြးအေမြးပါ တယ္ဆိုေတာ့ လူကနဲနဲ စိတ္၀င္စားသြားၿပီ။ ၿပီးသြားရင္ ကံစမ္းမဲေဖာက္ေပးမယ္ ဆိုေတာ့ တယ္ေကာင္းေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕Seminar ၿပီးေတာ့ My Suboo အကၤ် ီတထည္ျမတ္ရလိုက္တယ္။အဲဒီေန႔ Blog Day Seminar ကစတယ္ ေျပာရမွာပဲ ပီေက ေရ။ျပန္လာေတာ့ ညေနေစာင္းၿပီေလ။အတူသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမက Blogger မွာ Account ဖြင့္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ လိုက္ပို႕ရျပန္ေရာ။ မထူးပါဘူးေလ ဆိုၿပီး ကိုယ္လဲ တခုဖြင့္ၾကည္႕လိုက္တာ Template ေတြဘာေတြေရြးေပါ။့ ၿပီးေတာ့ျပန္လာတယ္ Blog နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ခံစားခ်က္ကေတာ့ ဘာမွထူးျခားတယ္မရွိပါဘူး။ ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္အၾကာမွ ပထမဦးဆံုး Post ကိုစတင္တယ္။ Seminar ကေနရလိုက္တဲ့ လိပ္စာေတြကို ေလွ်ာက္လည္တယ္ စီဗံုးေတြမွာေလွ်ာက္ေအာ္တယ္ အဲဒါနဲ႕ပထမဦးဆံုးေသာ ဧည္႕သည္ အျဖစ္ ကိုဒီမို ေရာက ္လာခဲ့တယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ေပ်ာ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ မနက္ရုံးေရာက္တာနဲ႕ Blog ၀င္ အားရင္ေရး၊ မအားရင္လဲေရး၊ အားအားမအားအားေရးခဲ့တာ ပဲ။ တေန႔ တေခါက္မွ Blog ေတြ ဆီမေရာက္ခဲ့ရင္ ေနလို႕မရ ဘူးျဖစ္ေနေရာ ဒီလိုနဲ႕ Blog စြဲကပ္ေသ