စိတ္ထြက္ေပါက္

ရင္ခုန္သံ ျပင္းရွရွတစ္ခု ႀကံဳခ်ိန္တိုင္းမွာ အလြမ္းတခ်ိဳ႕ ရင္မွာ လာစုေနတာေတြ႕ရတယ္ ခဏေလာက္ေ၀းေနရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေ၀းေနရမယ့္အခ်ိန္ေတြမွာ မင္းလက္ကေလးကို ကိုင္ထားခ်င္သူေလ မျဖစ္နိုင္တာေတြေတြးတဲ႔ ငါ့ႏွလံုးသားေလးပါ မင့္အမုန္းမ်ားမေပးပါနဲ႔ေနာ္ မင္းနဲ႔ငါ ငါနဲ႔မင္း ဘ၀ခ်င္းနီးစပ္လို႕ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ဘ၀မွာ ၾကမ္းခ်င္လဲၾကမ္း ရမ္းခ်င္လဲရမ္းပါေစ ပင္ပန္းေနခ်ိန္တိုင္း ငါ မင့္ အနမ္းတခ်ိဳ႕ကို ဆုတ္ကိုင္လို႕ ငါတို႕ေရွ႕ဆက္သြားၾကမယ္ ဟိုးမလွမ္းမကမ္းက ပန္းတိုင္ေရာက္သည္အထိေပါ့။

ငါ့အတြက္ မဂၤလာရွိစြာနိုးထခြင့္က ဘာေၾကာင့္မ်ားအဲသေလာက္ရွားပါးေနရတာလဲ မနက္တိုင္းအိပ္မႈန္စုန္၀ါးနဲ႕ ၀ိုးတ၀ါးအေတြးေတြ စိုးရြံ႕မႈေတြကို ငါဘယ္လိုဖ်က္ဆီးပစ္ရမယ္မွန္း ငါမသိခဲ့ပါဘူး ေန႕တရက္ကုန္ဆံုးတိုင္း ေနာက္တရက္မွာ မင္းမ်က္ႏွာျမင္ခြင့္ရဖို႕ကို အေရးဆိုေနခဲ့ရတာ ငါပါ ငါ..... မာနမဲ့ အရွက္ေပ်ာက္ဆံုး ေနာက္ဆံုးက် နင္ငါ့ကို ထားသြားမွာလား အေတြးနဲ႔ ေမွးစက္မေပ်ာ္တဲ႔ ညေတြမ်ားခဲ့ၿပီကြာ//...

ငါ နင့္မ်က္ႏွာျမင္မွ အသက္ရွင္ရမွာပါ ငါ့အနာဂတ္မွာ နင္မပါေတာ့ဘူးဆိုရင္...... ငါ နင့္အသံၾကားမွ တက္ၿကြနိုင္တဲ႔သူပါ ငါ့တေန႔တာေတြမွာ နင္မပါေတာ့ဘူးဆိုရင္...... တကယ္ေတာ့ ငါဟာေရနစ္ေနသူပါ ေက်းဇူးျပဳ၍ ၀ါးကူမထိုးၾကပါနဲ႕ ငါ့လက္ထဲက ေကာက္ရိုးတစ မီးကၽြမ္းေနပါတယ္ အဲဒီေတာ့ ငါေက်ေက်နပ္နပ္ ေသဆံုးနိုင္ဖို႕ နင္ခဏေတာ့ၿပံဳးျပေပးလိုက္ပါ။ ။

ဘာလိုလိုနဲ႔ တမိုးေသာက္ခဲ့ျပန္ၿပီ ငါ့အိပ္ပ်က္ညေတြကို အေလ်ာ္ေပးဖို႕ အေရးမဆိုေတာ႕ပါဘူး အိမ္ေရွ႕မွာေတးဆိုတယ္ဆိုတဲ့ငွက္ေတြေတာင္ အခုနားၿငီးလိုက္တာေနာ္ တေလာကလံုးက ေ၀ေတေတ၀ါးတားတားနဲ႕ ငါ့စိတ္ေတြလိုေပါ့ တိတ္တိ္တ္ေလးေနေနေပမဲ့ ရင္ထဲကဆူညံသံေတြေၾကာင့္ ငါ့စာကေလးငွက္မေလး လန္႔ပ်ံသြားမွာေတာင္စိုးမိတယ္ တခ်ိဳ႕ငွက္ေတြေတာင္ ငါ့အေတြးကို ေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးသြားၾကတယ္ ေၾသာ္ရင္ထဲကေႏြကို ၿငိမ္းေအးေစဖို႕ ငါတခုခုလုပ္မွျဖစ္ေတာ့မယ္

မနက္ခင္းေနေရာင္မွာ ငါ့အတြက္အသက္ဓာတ္ေတြပါမလာဘူး ငါ...ေသဆံုးလ်က္ပဲ အသက္ရွင္ေနခဲ့တယ္။ ငါနင့္အနားကို ၀ိဥာဥ္အျဖစ္နဲ႕ အေရာက္လာခဲ့ဖူးတယ္ အဲဒီအခ်ိန္က နင္ငါ့ကိုလြမ္းမေနဘူးထင္ရဲ့ ငါနင့္ေဘးမွာ အသက္ရွင္ခြင့္မရခဲ့လို႕ေလ ငါတိတ္တိတ္ေလးေနာက္ေရာင္ခံလိုက္မိေတာ့ နင့္၀ိဥာဥ္ အတိတ္ကိုခရီးထြက္တာနဲ႕ဆံုခဲ့တယ္ ေအာ္ႀကံဳမွႀကံဳတတ္ပေလတယ္ ေအးေပါ့ေလ သီခ်င္းတပုဒ္လို ေျမႀကီးနဲ႕ေကာင္းကင္ၾကားက ရသေလာက္ပါပဲ ငါစိတ္ေျဖေလွ်ာ့လို႕ ေသလက္စနဲ႔ပဲေသေနခဲ့ပါတယ္........

အနာဂတ္ေတြေတာင္ အေရာင္မိွန္သြားသလိုပဲ ငါ့ပစၥဳပန္ေတြမွာ တိမ္ေတြအံုမိႈင္းေနတယ္ ၿပိဳက်မယ့္မိုးလို ညိဳေမွာင္ေနတဲ့ ဘ၀မွာ အက္စစ္မိုးေတြရဲ့ အနံ႕ကို သံသယ၀င္ေနတယ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစကားေတြ ငါ့ႏႈတ္ကထြက္က်သြားခဲ့တဲ့ အဲဒီတနဂၤေႏြကိုေတာ့ ငါ့အတိတ္မွာထားခဲ့ပါရေစ ခ်စ္သူေရ ငါ့အနာဂတ္ေတြလင္းခ်င္းဖို႕ ငါ့ဘ၀ထဲကို မင္းနင္းလို႕၀င္ခဲ့ပါေတာ့ ငါေမွ်ာ္ရတာေမာလွၿပီ.......

ဒီ Post ေလးကို အနက္ေရာင္အိပ္မက္တခု၏၀ိဥာဥ္မ်ား မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ တစ္ေန႕မွာ ေရာဂါေ၀ဒနာ ျပင္းထန္စြာ ခံစားေနရတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ဟာ ဆရာ၀န္နဲ႕ ျပသတိုင္ပင္ ရန္ ေဆးခန္းသို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္…။ လူနာ။ ။ ဆရာ…ကြ်န္ေတာ္ အသဲကြဲေနလို႕။ အဲဒါ ေရာဂါက မသက္သာဘူးဆရာ…။ တစ္ေန႕ ထက္္ တစ္ေန႕ပိုဆိုးလာတယ္…။ ကူညီပါအံုးဗ်ာ…။ ဆရာ၀န္က လူနာကို တစ္ခ်က္မွ် ခပ္စူးစူး စိုက္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္…။ ၿပီးေတာ့ သက္ျပင္းတစ္ခုကို ဘာေၾကာင့္ မွန္းမသိ သူ႕ဘာသာ ခ်ရင္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္…။ ဆရာ၀န္။ ။ ဒါဆိုလည္း ခင္ဗ်ား ေ၀ဒနာစျဖစ္ပံုကစၿပီး ဘယ္လိုေတြခံစားေနရတယ္ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္ကို နဲနဲေလာက္ ေျပာျပဗ်ာ…။ လူနာ။ ။ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုနဲ႕ တိုက္မိရာက စတယ္လို႕ပဲ ေျပာရမွာေပါ့ ဆရာ…။ သူ နဲ႕ တိုက္မိၿပီးကတည္းက ကြ်န္ေတာ့္ညေတြ အရင္ကထက္ပိုရွည္လာလို ခံစားရတယ္။ မနက္တိုင္း လည္း "ကဗ်ာ" ေတြအံတယ္…။ ခံတြင္းေတြလည္း ပ်က္တယ္ဆရာ "သတိရျခင္း" ေတြကလြဲၿပီး ဘာမွစား လို႕မရဘူး…။ မရိုေသ့ စကားဆရာရယ္ ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ဗ်ာ...။ ၀မ္းသြားရင္ေတာင္ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ေန႕ ကဆို ကြ်န္ေတာ္ ရုတ္တရက္ မူးလဲသြားလို႕ "ယံုၾကည္ခ်က္&qu

ေလးပင္တဲ့ေျခလွမ္းေတြ ငါ့ေျခေထာက္ေတြ ငါ့စိတ္ေတြ အသက္၀ိဥာဥ္ကင္းမဲ့ေနတယ္ ေၾသာ္...ဒါအိမ္ျပန္ခ်ိန္ပဲ ေကာင္မေလးေရ ငါ့ခႏၵာက ငါ့၀ိဥာဥ္ကို ႏႈတ္လို႕ နင္အိမ္ျပန္သြားခဲ့တာလားကြယ္ ဒါဆိုရင္ေတာ့ နင္ဟာ ငါသိပ္ခ်စ္ရတဲ႕ စုန္းမေလးေပါ့ ငါအိမ္ျပန္ရတဲ့ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ အသက္မပါ ဒါေပမဲ့ ငါ့ဦးေႏွာက္ထဲမွာေတာ့ ဒီဘ၀ကေနေရွ႕ဆက္ဖိဳက အနီေရာင္အနက္ေရာင္ ဥာဏ္ေတြကို ႀကံေနေလရဲ့ ကြယ္.........

အဲဒီညက........... ကၽြန္ေတာ္ ရင္ကြဲပက္လက္နဲ႔ အတၱတစ္ခုက်ကြဲတယ္ ႏွလံုးသားကနာဖ်ား လွ်ာဖ်ားကထြက္တဲ့ စကားလံုးတိုင္း တန္ဖိုးမဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ မာနေတြသဲထဲေရသြန္ျဖစ္ ငါ့အခ်စ္ေတြပင္လယ္ဆီသို႕ စီးဆင္းခြင့္ရပါ့မလား အေငြ႕ပ်ံေပ်ာက္ဆံုးမွာ အေၾကာက္ဆံုးေပါ႔ဗ်ာ........

တူႏွစ္ကိုယ္ တဲအိုပ်က္မွာ မေနရေစပါဘူးကြယ္ ေရႊဘံုေပၚမွာ မစံရရင္ေနပါေစ ဘ၀ခရီးတစ္ခုလံုးမွာ လက္တြဲမျဖဳတ္တမ္းသာ ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္ပါရဲ့ ဆံေတြျဖဴ သြားက်ိဳးလို႕ အဘြား အဖိုး ေခၚခံရခ်ိန္ထိေပါ့ လူဆံုတဲ့ ထမင္း၀ိုင္ေလးမွာ လက္ဆံုစားရင္း ေႏြးေထြးစြာမိသားစုဘ၀ေလးတခု တည္ေဆာက္ၾကရေအာင္ ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္း ဟာ အခ်စ္မဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာသူေတြ ရွိလိမ့္မယ္ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ျဖစ္လို႕ ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ရွိတာ သဘာ၀က်ပါတယ္ ဘာပဲေျပာေျပာေပါ့ ငါ့ဘ၀အတြက္ အလိုအပ္ဆံုးဟာလဲ မင္း ငါ့ဘ၀အတြက္ မီးအိမ္ရွင္ေလးဟာလဲ မင္းပါ ဒါေၾကာင့္ခ်စ္သူရယ္ ေ၀းလြင့္ျခင္း တဖက္အစြန္းကိုမသြားပါနဲ႔ ကိုယ့္အနားမွာပဲ ထာ၀ရေနပါေတာ့ကြယ္......။

ဤ ပို႕စ္ ကို ကို စိုးထက္ ဆီမွ တဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အတြင္းတြင္ တင္မ္အို ေရလီ ဆိုသည္က ဘေလာ့ဂ္ဂါတို႔ အတြက္ က်င့္၀တ္ စည္းကမ္းမ်ား သတ္မွတ္ ျပ႒ာန္း ႏိုင္ေရး ႀကိဳးပမ္း ၾကရန္ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အားလံုးကို တိုက္တြန္း ခဲ့သည္။ ထိုက်င့္၀တ္ စည္းကမ္းမ်ား ခ်မွတ္ႏိုင္ေရး အတြက္ Wikipedia မွ အကူအညီေပးႏိုင္ရန္ wiki page တစ္ခု ဖန္တီးခဲ့သည္။ ရက္သတၱ တစ္ပတ္ခန္႔ ေဆြးေႏြးမႈ ျပဳခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ယင္း က်င့္၀တ္ စည္းကမ္း မ်ားအား အခန္းခြဲမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းရန္ သေဘာ တူညီ ခဲ့ၾကသည္။ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ား စုေပါင္းကာ ယင္းက်င့္၀တ္ စည္းကမ္းမ်ားအား မူၾကမ္း ေရးဆြဲႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ၾကရာ ေအာက္ပါအတိုင္း ရရွိခဲ့သည္။ ၁။ မိမိေရးသားသည့္ စကားလံုးမ်ားအား တာ၀န္ယူမႈရွိပါ။ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ား အေနျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္တြင္ ေရးသားသည့္ စကားလံုး မ်ားအား ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူႏိုင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး မိမိတုိ႔၏ စံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီေသာ COMMENT မ်ား ၀င္ေရာက္ မေရးသားႏိုင္ေရး ႀကိဳတင္ အကန္႔အသတ္မ်ား ျပဳလုပ္ရေပမည္။ အရည္အေသြး ျမင့္မားသည့္ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကိုသာ ေရးသားေဖာ္ျပရန္ႏွင့္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ မရွိေသာ COMMENT မ်ားအား ဖ်က္ပစ္ရန္ ဟူသည့္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕မႈ ဆိုင္ရာ စံ

ဘ၀ရဲ့စာမ်က္နွာသစ္ကို ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ျဖစ္ခဲ့တာက ေဖေဖာ္၀ါရီ ၆ ရက္ ၂၀၀၈..... ငါ မင္းရဲ့ေရွ႕ေမွာက္မွာ ႏွလံုးသားက ဒူးေထာက္က်ဆင္းခဲ့တယ္ လြယ္လြယ္နဲ႕ျဖစ္တည္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းလို႕ မင္း.. ထင္မွတ္ရင္မွားမယ္ကြယ္။ အသစ္မျဖစ္နိုင္ေတာ့လို႕ထင္ထားတဲ့ ငါ့့ေဆးသုတ္ခံခဲ့ရတဲ့ အခ်စ္ေတြက ငါ့ႏွလံုးသည္းပြတ္ကေန အႏွစ္အျဖစ္နဲ႕ ယိုထြက္လာခဲ့တယ္ ဟိုအတိတ္က ငါ့အမွားေတြကို မင္းစိတ္မွာ ထားေစေတာ့လို႕ သတ္မွတ္ၿပီး ငါ့ရင္ထဲက ရတက္မီးေတြမႀကီးခင္မွာ ငါနဲ႔ ငါ့အခ်စ္၊ ငါ့ႏွလံုးသားရဲ့ အနီးဆံုးကို ....မင္း အေရာက္သာလာခဲ့ပါ ေနာက္တခါ ငါ..ေနာက္မက်ေအာင္ေပါ့.......။ ္

ကံေရျပင္ကိုၾကည့္ေငး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ပိုက္ေထြးရင္းနဲ႔ လြမ္းေဆြးရမယ့္အခ်ိန္ေတြကို တို႕ေတြျပင္ဆင္ေနၾကရတယ္ အနမ္းေတြေ၀ျဖာ ရမၼက္မပါခဲ့ေပမယ့္ တသက္စာအတြက္ မလံုေလာက္ေသးပါကြယ္ မေ၀းတဲ့တေန႔ တင္းက်ပ္စြာေထြးေပြ႕ရင္း အေတြးရတက္သက္ျပင္းေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်လို႕ မိွန္ျပျပလေရာင္မသာတဲ့ ညအေမွာင္ႀကီးစိုးတာကိုေမ့ တို႕ေတြရဲ့ တေန႕ေန႕.....တေန႕ေန႕......//

မင္းရဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႔ကအစ ခံုမင္ရူးသြတ္ခဲ့သူပါ အိပ္ပ်က္ေအာင္မႏွိပ္စက္ေပမဲ့ ငါ့အိပ္ပ်က္ညတခ်ိဳ႕ဟာ မင္းနဲ႔ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်ခဲ့တယ္ မင္းႏႈတ္ခမ္းက ျမည္တမ္းတဲ့ အသံတိုင္းကို သရုပ္ခြဲေနမိသူပါ အလြမ္းတခ်ိဳ႕ကို မဆိုၿငီးပါနဲ႔ေတာ့.... မင္းငါ့အခ်စ္ကို ဖန္ျပြန္တခုမွာထည့္ၿပီး ဓာတ္ခြဲၾကည့္ပါ အစမ္းသပ္ခံငါ့အခ်စ္ေတြဟာ ဘာနဲ႔ေရာေရာ ဂုဏ္သတၱိမေျပာင္းတာကို မင္းေတြ႕မယ္ဆို မင္းတန္ပါတယ္ မင္းရဲ့ေကာ္လံေတြကိုေထာင္ထားလိုက္ပါ....။

ယံုၾကည္ခ်က္ တခ်ိဳ႕ရွိတယ္ မာေၾကာမႈျမင့္တယ္ ထင္သာျမင္သာတယ္ သိပ္သည္းမႈအားေကာင္းတယ္ ေလာကဓံကိုလည္းရင္ဆိုင္နိုင္မယ္ ဒါေပမဲ့ လူေတြလက္မခံနိုင္ဘူး အခ်ိန္ေပတံနွင့္ အတိုင္းခံခဲ့ရတယ္ သံသယအၾကည့္ေတြကို လက္ခံရရွိတယ္ စကားလံုးေတြရဲ့ တိုက္စားမႈကို ျပင္းထန္စြာခံစားရတယ္ ဒါေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈယိုင္နဲ႔လာတယ္ မယံုၾကည္ရဲသေလာက္ျဖစ္လာတယ္ အနာဂတ္တခ်ဳိ႕ကိုေၾကာက္လာတယ္ ေနာက္ဆံုး ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႕လာတယ္ ထို႕ေနာက္ ႈႈႈႈႈXXXXXXXXXXXXXXX.....။