စိတ္ထြက္ေပါက္

အားလံုးမဂၤလာပါ ေပ်ာ္ရႊင္စရာနဲ႕ျပည့္စံုတဲ့ မဂၤလာႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ လို႕ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ နွစ္သစ္ မွာ လူသားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ ကိုယ္စိတ္နွလံုးက်န္းမာ ခ်မ္းသာနိုင္ၾကပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ကေတာ့ ဒီ New Year မွာ ဘာလုပ္မလဲ လို႕စဥ္းစားၾကေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္ ပိုက္ဆံကေတာ့ ကုန္ေတာ့မွာပဲဆိုၿပီး စဥ္းစား မိတာနဲ႕ ဘာလုပ္ခ်င္စိတ္မွ မရွိေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီၾကားထဲ အထီးမွန္း အမမွန္း မေၾကျငာထားတဲ့ ေဂ်ေဂ် ကလည္း သူ႕ေမြးေန႔ပါတဲ့ Happy Birthday and Happy New Year ပါ ေဂ်ေဂ် ေရ။ မင္းအတြက္ ကိတ္မုန္႕တလံုး အလကားရတဲ့ ေနရာကေနရွာထားပါတယ္။ ကဲအဲဒီေတာ့ လိုရင္းကိုေျပာမယ္ ဒီည မီးေလးရဲ႕ပါတီကိုသြားမယ္။မူးမယ္ ေအာ္မယ္ ဒါပါပဲ HAPPY NEWYEAR

ကဲကဲ မေရးျဖစ္တာလဲၾကာၿပီဆိုေတာ့ ေရးဦးမွဆိုၿပီးေရးဖို႕အေၾကာင္းရွာေတာ့လဲေခါင္းထဲက ဘာမွထြက္ၾကမလာဘူး။ အဲဒါနဲ႔ စာအုပ္တအုပ္ ေကာက္ဖတ္ေတာ့မွ ကဗ်ာတအုပ္ေတြ႔တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒီကဗ်ာေလးရြတ္ၿပီး ကေလးေလးေတြ မူႀကိဳမွာကသလိုေလးက ေစခ်င္ လိုက္တာလို႕ေတြးမိလို႕ အပီ ကူးခ်လိုက္တယ္။ ကၾကေပေတာ့ေဟ့............ ေလးဘယ္တြားလို႕သြားရေအာင္ ေခြးကေလးတေကာင္လို တို႕သရုပ္ေဆာင္ ေဟာင္သံေလးက ၀ုတ္၀ုတ္ ငုတ္တုပ္ထိုင္လို႕ အၿမီးေလးလႈပ္ ၀ုတ္..၀ုတ္...၀ုတ္...၀ုတ္... ဘဲေလးလုပ္လို႕သရုပ္ျပမယ္ ပုကြကြေလးေလွ်ာက္ၾကကြယ္ အေတာင္ငယ္နွစ္ဖက္က တဖ်တ္ဖ်တ္ ေခါင္းေလးေထာင္လို႕မတ္မတ္ရပ္ ဂတ္...ဂတ္...ဂတ္...ဂတ္...။ ။ ကေနာ္ အမုန္းသာကပစ္။ေျခကုန္လက္ပန္းၾကေအာင္ကပစ္။ ဟီး......

လူတဦး၏ ဘ၀ေအာင္ျမင္ျခင္း မေအာင္ျမင္ျခင္းသည္ ရိုးသားမႈႏွင့္ အမွန္တရားကို လက္ကို္င္ထားရွိျခင္းအေပၚမူတည္ပါသည္။ မည္မွ်ႀကီး က်ယ္ေသာသူျဖစ္ပါေစ မမွန္ကန္ျခင္း၊ရိုးသာမႈမရွိျခင္း တို႕ကသူ႔ဘ၀ကိုမုခ်ဖ်က္ဆီးပစ္နို္င္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕က အမွန္ကိုျပဳေနရင္းနွင့္ အမွားမ်ားစြာ ျဖစ္သြားတတ္ၾကသည္ ။ ဆင္ျခင္ျခင္း သည္ အမွန္ကိုေရာက္နိုင္ေသာ လမ္းသြယ္တခု ျဖစ္ပါသည္။ပညာရွင္မ်ားက အမွားမျပဳမိျခင္းကို မဂၤလာဟု မယူဆခဲ့ၾက။ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ေသာ ဂုဏ္သတိၱကို မိမိကိုယ္တိုင္ျပဳနိုင္ေသာ စြမ္းရည္ မိမိ ၌သာရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။အမွားကိုျပင္ ၿပီးလွ်င္မိမိ၏ကိုယ္စိတ္ ႏွလံုးသံုးပါးစလံုး အသစ္ျဖစ္ေစျခငါးသာမဂၤလာဟု ဆိုေသာ္ အမွန္တရားမွာမ်က္္ေစ့စံုမိွတ္ ျပဳလုပ္ျခင္းတစ္ခုမွမရွိေပ။ အဘက္ဘက္မွ ေထာက္ခ်င့္ၿပီးမွ အျဖစ္နိုင္ဆံုးေသာ လမ္းတခုကို ေရြးခ်ယ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္တြင္ အမွန္တရားရွိ၏ ။ မွန္လွ်င္မွန္မည္ ၊ မွားလွ်င္မွားမည္သာ ျဖစ္၏ ။ အမွားကို အရင္သိမွ အမွန္တရားကို ဖြင့္ရွာမည္ဟူေသာအယူအဆ သည္ သင္ႏွင့္သင့္ေအာင္ျမင္မႈ ကို အနည္းနွင့္အမ်ား ေနွာင့္ေနးေစမွာ ျဖစ္သည္။ အမွန္နွင့္အမွားသည္ ၅၀% စီသာရွိ၏ ။ ထိုအရာကိုသာလူတို႕၏ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ အမွားသည္ ၇၀% ထိတိုးလ

ခ်စ္သူ႕အသံအား ရင္နွင့္ၾကားခိုက္ နား၀ခ်ိဳသာ ပိုကာခ်စ္မိပါသည္.........ေမ ခ်စ္သူ႕ရုပ္သြင္ ရင္ႏွင့္ေတြ႕ျမင္ လြမ္းစိတ္၀င္ကာ ရင္၌မြန္းၾကပ္ အသက္မကျမတ္နိုး တသက္စာဖိုးမွ် တန္ဖိုးထားရပါသည္........ေမ ခ်စ္သူ႕အမုန္း ဘ၀တသက္လံုး ေလသံဟဟ နား၀မၾကားပါရေစနဲ႕..........ေမ ခ်စ္သူ႕အၿပံဳး ဘ၀တခုလံုးအတြက္ အလွဆံုးဟု မွတ္ထင္ယူဆ ခ်စ္ရပါသည္..................ေမ

ငေတလမ္းေလွ်ာက္ေနပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္၊ငေတလမ္းေလွ်ာက္ေနပါသည္။ ငေတလမ္းေလွ်ာက္ရာလမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ရွိသမွ် လူမ်ားေရွာင္ရွား ၾကသည္။ အေ၀းမွေတြ႕လွ်င္ပင္ ကိုယ့္အိမ္ကို ေျပး၀င္ၾကသည္။ ထိုသို႕ေျပး၀င္ေရွာင္ရွားၾကျခင္းသည္ ငေတကလူမိုက္တေယာက္ ျဖစ္ေန၍လား။ထိုသို႕ မဟုတ္ပါ ငေတသည္ လူရိုးလုူေအးတေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္................... ထို “ သို႕ေသာ္ ” ဆိုသည္႕စကားလံုး၏ေနာက္တြင္ကား......` ိငေတဆိုေသာ နာမည္ပညတ္ခ်က္မွာ ငေတေမြးကတည္းက အရပ္မွေပးထားေသာ ေျဖာက္ဖ်က္မရသည္႕ ဂုဏ္ပုဒ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ငေတ၏မိဘ မ်ား ကေတာ့သူတို႕၏ခ်စ္လွစြာေသာ တစ္ဦးတည္းေသာသားေလးအား “ျမင့္ျမတ္” ဟူေသာ နာမည္တစ္ခု နွင့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈမ်ားကိုပါအေမြအျဖစ္ ထားခဲ့ကာ သူ ၁၀ႏွစ္သားကို ေျခနွစ္လမ္းမွ်အေက်ာ္တြင္ ဘ၀တပါးသို႕ကူးေျပာင္းသြားၾကေလသည္။ ငေတမွာ မိဘမ်ား၏ ရုပ္ရည္သာလြန္မႈမ်ားၾကား မွ လြန္စြာဂ်စ္တီးဂ်စ္ကန္ မႈန္ကုပ္ကုပ္မ်က္ႏွာထားတခုကို ပို္င္ဆိုင္ထားေလသည္။ ထိုအခ်က္သည္ပင္ငေတဟူေသာဂုဏ္ပုဒ္ကို ရရွိျခင္း၏အဓိကေန ရာမွပါ ၀င္ေလသည္။ငေတ (၆)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ သူ၏မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား မ်ား၏ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း မ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသလို။ ေဒါသအေလွ်ာက္ စကားမ်ားရန္ျ

ယခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မ်ားစြာျဖင့္ မအားမလပ္ျဖစ္ေနပါသည္။ထို႕ေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ေန႕မ်ားတြင္ Post အသစ္မတင္ ျဖစ္ျခင္း Cbox တြင္ျပန္မေရးျဖစ္ျခင္းမ်ား ရွိပါက အလုပ္ရႈပ္ေနသျဖင့္ မျပန္နိုင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကို နားလည္ေပးပါရန္ ေလးစားစြာ အသိေပးအပ္ပါသည္။

တရက္ မူလတန္းေက်ာင္းေလးတြင္ ဆရာမက သူ႕တပည့္ေလးမ်ားအေပါင္းအသင္းမမွားေစရန္ နွင့္ လူ႕က်င့္၀တ္ မ်ားကိုသိေစရန္ ၃၈ ျဖာမဂၤလာတရားေတာ္ကိုသင္ၾကားေနေလသည္။ ထိုသို႕သင္ၾကားရင္း အေသ၀လာစဗာလာနံ တရားေတာ္အစတြင္ဆရာမက “ကေလးတို႕ေရ လူမိုက္ကို မေပါင္းသင္းရဘူး ကြယ့္ေနာ္” ဟုေျပာရာတြင္ အလြန္စူးစမ္းတတ္ေသာကေလးတ ေယာက္က “ဆရာမ လူမိုက္ဆိုတာ ဘာလဲ၊ဘယ္လိုပံုစံလဲ” ဟုေမးေလ၏။ ထိုအခါ ဆရာမကလည္း “အင္းလူမိုက္ဆို တာ၊ေနဦးကြာ ဆရာမ မနက္ျဖန္ေျပာျပမယ္” ဟုေျပာ၍ အတန္းဖ်က္ကာနားေနခန္းသို႕ အျမန္ ေျပးေ်လ၏။ နားေနခန္းအေရာက္တြင္ ထိုအေၾကာင္းကိုေျပာျပရာမွ ဆရာမမ်ား က ၊ လူမိုက္ဆိုတာ အရက္ကို လူမွန္းမသိ ေအာင္ ေသာက္တဲ့လူ၊ ေဆးလိပ္အရမ္းေသာက္တဲ့လူ စသည္ျဖင့္ အျငင္းပြားၾကရာမွ ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမၾကီးရံုးခန္းသို႕ေရာက္ေသာ ဟူ၏။ ထိုသို႕အျငင္းပြားရာတြင္ သူတဖက္ငါတဖက္ျငင္းၾကေသာေၾကာင့္ နွစ္ဖက္ျဖစ္သြားသည္မွာ အထူးအေထြ ေျပာရန္လိုမည္မဟုတ္ေပ။ ေနာက္ဆံုး ဆရာမၾကီး၏အဆံုးအျဖတ္ကို ခံယူမည္ ဆိုကာဆရာမၾကီးကိုေမးေသာအခါ “ငါလဲမသိဘူး” ဟူေသာေျပာင္ေျမာက္ေသာအေျဖကို ရေလ၏ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုအခက္အခဲမွ လြန္ေျမာက္ေစရန္ သင့္ကို အားကိုးရေပလိမ့္မည္။ ယခုစာဖတ္ေနသူ အသင္သည္လြန္စြာမွ ဥာဏ္ပညာၾကီး

ကၽြန္ေတာ္မေန႕က ဗီရိုရွင္းရင္းနဲ႕ စာအုပ္ေလးတအုပ္ကို ျပန္လွန္မိသြားတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာက္ဆည္ GTI တက္တုန္းကစုလုပ္ထားတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေပါ့ ။ အဲဒီ တုံးက ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားဒီ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္မိရင္ မ်က္ရည္က်ေအာင္လို႕ ေရးတင္လိုက္တယ္။ မ်က္ရည္ဗူးသီးလံုးေလာက္က်ပါေစေသာ္၀္ တမာပင္တန္း ေက်ာင္းေရွ႕က လမ္းမ ရံုးထဲက အသုပ္ဆိုင္ မၿပၽီးျပတ္ေသးတဲ့ ပန္းၿခံ ႀကိဳးတံတား တ၀ိုက္ ေတာင္တက္လမ္းရဲ႕ တစ္၀က္ ေပ်ာ္ခဲ့ ရႊင္ခဲ့ ၾကည္ႏူးခဲ့ ခၽြဲခဲ့ လြမ္းခဲ့ ခ်စ္ခဲ့ၾကတာေတြ ဟိုး.........ေနာက္မွာက်န္ ၿပီးသြားေပမယ့္ ခ်စ္သူရယ္ (GTC) ရဲ႕အမွတ္တရ ေမ့လို႕ရမွာ မဟုတ္ဘူးကြယ္။ ။

ဘ၀အေရာင္ ညနက္ေမွာင္ေမွာင္ ၿပိဳက်မေယာင္ မျမင္မႈန္၀ါး မကြဲျပားပဲ က်င္းခ်ဳိင့္ခေရာင္း ဆူးေညွာင့္ေလာင္းေသာ လမ္းဆိုးၾကမ္းမွာ ခရီးမေရာက္ လမ္းမေပါက္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းညစ္ႏြမ္းေနတယ္ သို႕ေသာ္............... ဆက္ေလွ်ာက္ အေမွာင္ထက္မမဲ သန္းေကာင္ထက္ညဥ္႕မနက္ ေရာင္နီမိုးေသာက္လုၿပီ ဟိုမွာ..................မိုးေသာက္ၾကယ္။ ။

ဘာလဲ Blog. ငါမွ စိတ္မ၀င္စားတာ မလိုက္ပါဘူးဟာ လို႕ ျငင္းရင္းျငင္းရင္းနဲ႕ ပါသြားတာက Blog Day Seminar၊ စၿပီဆိုေတာ့ ထိုင္နားေထာင္ေနလိုက္တာ အေၾကြးအေမြးပါ တယ္ဆိုေတာ့ လူကနဲနဲ စိတ္၀င္စားသြားၿပီ။ ၿပီးသြားရင္ ကံစမ္းမဲေဖာက္ေပးမယ္ ဆိုေတာ့ တယ္ေကာင္းေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕Seminar ၿပီးေတာ့ My Suboo အကၤ် ီတထည္ျမတ္ရလိုက္တယ္။အဲဒီေန႔ Blog Day Seminar ကစတယ္ ေျပာရမွာပဲ ပီေက ေရ။ျပန္လာေတာ့ ညေနေစာင္းၿပီေလ။အတူသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမက Blogger မွာ Account ဖြင့္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ လိုက္ပို႕ရျပန္ေရာ။ မထူးပါဘူးေလ ဆိုၿပီး ကိုယ္လဲ တခုဖြင့္ၾကည္႕လိုက္တာ Template ေတြဘာေတြေရြးေပါ။့ ၿပီးေတာ့ျပန္လာတယ္ Blog နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ခံစားခ်က္ကေတာ့ ဘာမွထူးျခားတယ္မရွိပါဘူး။ ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္အၾကာမွ ပထမဦးဆံုး Post ကိုစတင္တယ္။ Seminar ကေနရလိုက္တဲ့ လိပ္စာေတြကို ေလွ်ာက္လည္တယ္ စီဗံုးေတြမွာေလွ်ာက္ေအာ္တယ္ အဲဒါနဲ႕ပထမဦးဆံုးေသာ ဧည္႕သည္ အျဖစ္ ကိုဒီမို ေရာက ္လာခဲ့တယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ေပ်ာ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ မနက္ရုံးေရာက္တာနဲ႕ Blog ၀င္ အားရင္ေရး၊ မအားရင္လဲေရး၊ အားအားမအားအားေရးခဲ့တာ ပဲ။ တေန႔ တေခါက္မွ Blog ေတြ ဆီမေရာက္ခဲ့ရင္ ေနလို႕မရ ဘူးျဖစ္ေနေရာ ဒီလိုနဲ႕ Blog စြဲကပ္ေသ

ေ၀းတေနရာစီ ျခားေနပါေသာ္လည္း ရင္မွာတမ္းတ လြမ္းေနရတာ မင္းတေရာက္တည္းကိုပါ။ ။ ေနရာျခင္းေ၀းေနလည္း စိတ္အာရုံျခင္းအၿမဲနီးတာမို႕ တို႕သတိရတာလဲ မင္း မင္းသတိရတာလဲ တို႕ အခ်ိန္နာရီေတြကို ေရတြက္ရင္း တခ်က္ခ်က္သြားေနတဲ့ စကၠန္႔တိုင္းမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေနတဲ့ ရင္ခုန္သံနဲ႕အတူ တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ မင္းရဲ “မ်က္၀န္း”“ပံုရိပ္လႊာ” မ်ားစြာျမင္ေရာင္ရင္း မင္းကို ထာ၀ရ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာမို႕ ရက္လရွည္ၾကာစြာ ေစာင့္စားေနပါတယ္ ခ်စ္သူရယ္..........။

ငါ့ဘ၀ခရီးလမ္းမွာ မုန္တိုင္းၾကမ္းလဲ ထန္ခဲ့တယ္ ေလာကထဲကို ၀င္တိုးထဲက ေသာကမိုးလဲ ေစြခဲ့တယ္ နွလံုးသားရင္ျပင္မွာ အခ်စ္စခန္း၀င္ေပမယ့္ ဆူးလႊမ္းတဲ့ အနမ္းနဲ႔အတူ ငယ္ခ်စ္ဦးလဲ လြဲဖူးတယ္ မုန္တိုင္းကို အံတု ေလဆန္ကိုထိုးခြဲ ေသာကခရီးကို ျဖတ္ေက်ာ္ ေရွ႕ေမွ်ာ္ၾကည္႕ အလင္းေရာင္ ငါ့ဘ၀အေဆာင္မွာ အေမွာင္ရဲ႕အျခားတဖက္ကို ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ပဲ ဆက္သြားမယ္ အင္း......................... ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ပဲ ဆက္သြားမယ္.........................

“ဟဲ့ ေစာ” “ဘာလဲ ဟဲ့ အလန္႕တၾကား” “နင္ေျပာေတာ့ ငါ့စာအုပ္က ဟန္ေလးဆီမွာဆို” “ဟဲဟဲ ငါက နင္ဘယ္ေလာက္ ရင္ခုန္သြားမလဲ လို႕ စမ္းၾကည္႕ လိုက္တာ” “နင္ဟာ ငါေခါင္းနားပန္း ေတာင္ ၾကီးသြားတယ္” “နင္ေရးထားတာေတြ ငါဟန္ေလးကို ေျပာျပလိုက္ရမလား” “ေျပာေပါ့၊ ငါမွဘာမွေရးမထားတာ” “ေအာ္ နင္ဘာမွေရးမထားဘူး ဟုတ္လား။ ခ်စ္ခြင့္မရွိတဲ့ ႏွလံုးသားမွာ အားငယ္။ ဆိုတာမ်ဳိးေတြ ေလ“ “ငါသိပါတယ္ ယုရယ္။ နင္ ဟန္ေလးကို ၾကိဳက္ေနတာမ်ား” “ဟဲ့ ငါႀကိဳက္တာနဲ႔ မရဘူး၊ သူကဖြင့္ေျပာမွ ငါက ျပန္အေျဖေပးလို႕ရမွာေလ၊ မိန္းမရဲ႕ ငါတို႕က မိန္းခေလးေလ ကိုယ္ကစၿပီးဖြင့္ေျပာလို႕ ရတာမွမဟုတ္တာ။” “ေဟာ။ မိန္းမ ၀န္ခံၿပီေပါ့။” “ေၾသာ္ နင္က ငါ့ဒိုင္ယာရီ တအုပ္လံုး ဖတ္ၿပီးမွ အကုန္သိၿပီးသားသူကို ငါက မဟုတ္ဘူးေျပာလို႕ ရမလားဟဲ့။ ဒါပဲေနာ္ နင္မိန္းခေလးေစ်း မျဖတ္နဲ႕။ အဲဒီဟန္ေလး ငါ့ကိုဖြင့္မေျပာသေရြ႕ ငါကစၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္ေျပာမွာမဟုတ္ဘူး” ခဏေနေတာ့ ယ ုျပန္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လဲ မေနနိုင္တာနဲ႕ ေစာ ဆီ၀င္ၿပီးေမးေတာ့ တကယ္ပဲ လွ်ိဳ႕၀ွက္နိုင္ တဲ့ မိန္းခေလးေတြ ျဖစ္သည္။ စာအုပ္ထဲမွာဘာေရးထားလဲ လံုး၀မေျပာျပခဲ့။ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနတာပဲျဖစ္သည္။ အဲဒီညက အိပ္မေပ်ာ္ေပမဲ့ ေနာက္တေန႕ မ

အဲဒီေန႕ညက ကၽြန္ေတာ္တညလံုးအိပ္လို႕မရခဲ့ဘူး။ သူတကယ္ေျပာသြားတာလား ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့ ကို သက္သက္မဲ့ အနိုင္ယူေျပာေန ၾကအတိုင္းေျပာသြားတာလား ဆိုတာကို ခြဲျခားေနမိတယ္။အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ေနာက္တေန႔မနက္မွာ သူ႕ကိုသြားမႀကိဳနိုင္ေအာင္ အိပ္ယာ ထေနာက္က်သြားတာပါပဲဗ်ာ။ ဒါနဲ႔အိပ္ယာကနိုးေတာ့ အသဲအသန္ေရခ်ိဳး၊မနက္စာစားၿပီး သင္တန္းကိုေျပးေတာ့ သင္တန္းကစေနၿပီ ဒါနဲ႔ ပထမအခ်ိန္ၿပီးေအာင္ ဦးခ်စ္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနရတယ္။ခဏေနေတာ့ အတန္းဆင္းလာတယ္ ေအာင္ေက်ာ္ နဲ႕ ေနလင္း တို႕နွစ္ေယာက္ အရင္ထြက္လာေတာ့ “ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ ငါအိပ္ယာထေနာက္က်သြားလို႕ကြာ” ေအာင္ေက်ာ္က “ငါထင္သားပဲ၊ဒါနဲ႔ ယုတစ္ေယာက္ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ ကြ” “ဘာျဖစ္ေနလို႕လဲ” “ဟိုဘဲ ႀကီးနဲ႔ စကားေတြ ေျပာဆိုေနတာေတြ႕လို႔ပါကြာ။” “ေၾသာ္ သူတို႕ကေတြ႕ေနၾကၿပီလား” “ဟင္၊ မင္းစကားကဘာလဲကြ” “မင္းတို႕ ျပသနာ တက္ထားျပန္ၿပီမဟုတ္လား” “ေအးကြာ” ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ္လဲ မေန႕က ျပသနာအေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္္းက ၀ိုင္း၍ ေထာပနာျပဳ ၾကသည္။ ထိုသို႕ေျပာေနရင္းမွာပဲ ေတြ႔ရတဲ့ျမင္ကြင္း တခုက ကၽြန္ေတာ့အသည္းအိမ္ကို ကိုင္လႈပ္လိုက္သကဲ့သို႕ တဆတ္ဆတ္ နာက်င္ေစခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့ ေရွ႕အေရာက္မွာ မွ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ ၍ ထြက္လာၾ

၀င္လိုက္တာနဲ႔ ပ်ံက်ဲေနတဲ့ စာရြက္ေတြ ။က်ပ္ခိုးအျပည္႔နဲ႔ နံရံေတြ။ ဖံုအလိန္းလိန္း နဲ႔ မတီးတာၾကာျပီ ျဖစ္တဲ့ ဂစ္တာအို တလက္။ ေခါက္သိမ္း ထားတဲ့ အိပ္ယာေလး။ ဒါေတြကို ျပန္ေတြ႔ ေတာ့မွ ရင္ထဲကို အလြမ္းေတြ နဲ႔ေၾက ကြဲမႈေတြ မပင့္မ ဖိတ္ပဲေရာက္လာရ ျပန္တယ္ ယုေရ။ “ဟဲ့ နင္ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ” “အန္၊ ဘာလာလုပ္ရ မွာလဲ ဟ၊ နင့္ ကိုလာေစာင့္ေနတာေပါ့။” “အံမယ္ ဒီေန႕မွ ထူးထူးျခားျခား” “မသိဘူးဟာ ငါလဲ ဒီေန႔မွ ပဲ မနက္ေစာေစာ နိုးတာနဲ႔ ေနာက္ နင့္ကိုလဲ သတိရတာနဲ႔ ထြက္လာလိုက္တာ” “ေအး ဒါဆိုလဲ ၿပီးတာပဲ လာသြားစို႕” ရင္ထဲ ကေန နင့္ကို မနက္တိုင္းလာႀကိဳခ်င္ေနခဲ့တာ နင္မွ မသိဘဲ ယုရယ္။ယု ရယ္ နင္ဟာ ငါ့အတြက္ ေတာ့ ရင္ထဲကေနႀကိတ္ၿပီးေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့ ရသူပါ။နင့္ မ်က္နွာေလးကို ျမင္တိုင္း ငါ ့ရင္ေတြ ေဆာက္တည္ရာ မရ ခုန္ တက္လြန္းလို႕ နင့္ေရွ႕မွာ အိေျႏၵ ပ်က္ခဲ့ ရတဲ့ အႀကိမ္ေပါင္း လဲ မနည္းေတာ့ ပါဘူး။ ဒါကို နင္ မျမင္တာလား။ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ေန တာလား ဟာ။အခုလည္း “ဟန္ေလး ဟိုမွာ စပါယ္ယာ က ကားခ(ယာဥ္စီးခ) လိုက္ေကာက္ေနၿပီ နင္ေပးလိုက္” “ေအးပါဟ” “နင္ကေလ သြက္သြက္လက္လက္ကို မရွိဘူး၊ ငါနဲ႔သြားတိုင္း အဲဒီလို ခ်ည္႔ပဲ” “ဟိုေကာင္ေတြ နဲ႔ဆို ရင္ တမ်ဳိး၊ နင္ ငါနဲ႔ မသြားခ်င္

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား(အထူးသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့) မင္း Blog ေရးမွပဲ Blogger အပိတ္ခံရၿပီ တဲ့။ မဆီမဆိုင္ေနာ္။ ေျပာပါေစ သူတို႔ကလဲ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ မေတာက္တေခါက္စာေတြ ကို ဖတ္ၿပီး ပစ္ပစ္နွစ္ႏွစ္ ေ၀ဖန္ေပး တဲ့ေက်းဇူးရွင္ေတြေပါ့။ ခုေနာက္ပိုင္း ၾကေတာ့ ဟိုေက်ာ္ ဒီေက်ာ္ နဲ႔မို႕ အဆင္မေျပဘူး ဆိုၿပီး ၀င္မ ၾကည္႕ၾကေတာ့တာေၾကာင္႕ အေျပာအဆို ခံရတာနဲနဲ သက္သာသြား ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူဆိုတာကလဲ ကိုယ္လုပ္ ေနၾက ကိုယ္ၾကားေနၾက မၾကားရ မျမင္ရရင္ တခုခု လိုေနသလို မ်ဳိး က အျမဲျဖစ္တတ္ေတာ့ သူတို႕ ဘာမွမေျပာ ေတာ့ ေနရထိုင္ရတာ တမ်ဳိးၾကီး ျဖစ္ေနတာနဲ႕ သူတို႕လြယ္လြယ္ ၀င္ၿပီး ကိုယ့္ကိုေ၀ဖန္နိုင္ေအာင္လို႕ ပီေက ရဲ႕ အကူအညီ ယူၿပီး domain ေၿပာင္းထားလိုက္တယ္။ တျခားဘယ္သူေျပာင္းခ်င္ေသးလဲ ေျပာင္းခ်င္ရင္ ဒီကို သြားၿပီးေလ့လာလိုက္ေလ။

“ေမာင္ ၊ မအေဖက သူနဲ႔ လိုက္ေတြ႕ ဖို႕ေခၚထားတာၾကာၿပီ လို႕ေျပာေနၿပီ ၊ ေမာင္ဘယ္ေတာ့လိုက္ေတြ႕မွာလဲ” “ကဲပါ ၊ အခုလိုက္ေတြ႕မည္” ဒီလိုနဲ႕ ေကာင္ေလးတေယာက္ ေယာကၡမ ရဲ႕ အစစ္ေဆးခံရန္ ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။ ေယာကၡမကလည္း ကုလားထိုင္တြင္ မိန္႔မိန္႕ႀကီး ထိုင္ၿပီး စစ္ေဆးခန္းစပါေတာ့သည္။ “ကဲ ၊ေမာင္ရင္ ဦးကေတာ့ ေမာင္ရင္ကိုအထူးအေထြ မိတ္ဆက္စရာမလိုဘူးထင္တယ္ ဟုတ္လား။ မ်ားမ်ားစားစားလဲေမးစရာ မရွိပါဘူးကြာ” ”ေမာင္ရင္ အရက္ေသာက္တတ္လား” “မေသာက္တတ္ပါဘူး ခင္ဗ်” ”ဒါဆို ဖဲေတာ့ ရိုက္တတ္မွာေပါ့ ” “မရိုက္ပါဘူး ဦး” “ေဆးလိပ္ေကာ” “ကၽြန္ေတာ္ေဆးလိပ္မေသာက္တတ္ဘူးခင္ဗ်” ”မိန္းမကိစၥေကာရွင္းရဲ႕လား” “ဟုတ္ကဲ့၊ ရွင္းပါတယ္ဦး” “အာ ဒါဆိုေမာင္ရင္ ဘာမဟုတ္တာလုပ္တတ္သလဲ” “ကၽြန္ေတာ္ လိမ္ေျပာတာကလြဲလို႕ ဘာမဟုတ္တာမွ မလုပ္ပါဘူး ဦး”

ကၽြန္ေတာ္ဟိုးငယ္ငယ္ေလးကထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြအိမ္ သြားရင္ ထမင္းစားခ်ိန္ကို ေရွာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာလို႔ လဲဆိုေတာ့ သူမ်ားမိသားစုေလးေတြ ကိုျမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကၽြန္ေတာ့ မိသားစုနဲ႔ ထမင္းစားခ်င္စိတ္ ေတြ အလိုလို ျဖစ္လာတတ္တယ္။(ဗိုက္ဆာလာတာေပါ့) ကၽြန္ေတာ့ ဘ၀ ငယ္ငယ္ကတည္းက မိသားစု စံုစံုလင္ထမင္ း ၀ိုင္းကို မၾကံဳခဲ့ရဘူးေလ။ တခါတေလလဲ အေမ့အိမ္ျပန္ အေမခ်က္တဲ့ ထမင္းဟင္းေတြ အားပါးတရ စားခ်င္လိုက ္တာ အခုထက္ထိ ေတာ့ အခြင့္အေရး မရေသးဘူးဗ်ာ။ ေနာက္မ်ားဆို ပိုဆိုးလာမလားပဲ လူကလဲ တေန႔ထက္တေန႔ အသက္ကႀကီးလာတယ္ ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္ မွ အေမေရ ဆိုၿပီးငိုျပရင္လဲ အေမက ေအာ္မလားမသိဘူး ။ ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္မွ ျပန္ခၽြဲရေအာင္ကလည္း ကိုယ့္ညီေတြ၊ညီမေတြ မ်က္ေစ့ ဆူးစရာျဖစ္ေနေတာ့မယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ။ အိမ္ျပန္ၿပီး အေဖ၊အေမ၊ညီေလး၊ညီမေလးေတြ နဲ႔ ထမင္းလက္ဆံု သြားစားခ်င္လိုက္တာဗ်ာ။

သတင္းသမား ေစာင့္ၾကည္႕ရတဲ့ Blog ကမ ၻာကေစာင့္ၾကည္႕ရတဲ့ Blog တခ်ဳိ႕လူေတြ စိတ္နာတဲ့ Blog တခ်ဳိ႕လူေတြ သိပ္ခ်စ္တဲ့ Blog လြတ္လပ္စြာေရးခြင့္ ရွိတဲ့ Blog ဘာဟန္ေဆာင္မႈမွ မရွိတဲ့ Blog စည္းလံုးညီညြတ္တဲ့ Blog ေန႕စဥ္ Update ျဖစ္ေနတဲ့ Blog ရင္ခုန္သံျခင္း နီးေစတဲ့ Blog တေန႔တျခား က်ယ္၀န္းလာတဲ့ Blog ----------------------Blog ----------------------Blog ----------------------Blog ----------------------Blog ----------------------Blog ----------------------Blog

သမုဒယ အလြမ္းေတြနဲ႕ ယခုဘ၀ လြမ္းရဦးမွာပါလား အခ်စ္ေရ........... တမ္းတျခင္း ဒုကၡေတြနဲ႕အတူ ႏြမ္းလ်တဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ဟာ မင္းကိုတမ္းတေနရုံကလြဲံလို႔ ဘာတတ္နိုင္ဦးမွာလည္း အခ်စ္ရယ္... မင္းရဲ႕အမုန္းေတြကို အဆံုးသတ္ပါေတာ့လား ကိုယ့္မွာဒုကၡသိပ္မ်ားေနလို႔ပါ မင္းကိုတမ္းတမိတဲ့ေန႔တိုင္း လြမ္းတသသနဲ႔ ရင္မွာအလြမ္းပင္လည္ေ၀ခဲ့ရတယ္ေလ မင္းကိုေန႔တိုင္းတမ္းတမိတဲ့“ငါ” တမ္းတျခင္းဒုကၡဟာေန႔တိုင္းပါလားလို႔ ေတြးမိေသးဘူးထင္ပါရဲ႕။ ။ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ကဗ်ာပါ။ အားေပးၾကပါဦးေနာ္..

အခ်စ္ အခ်စ္ လူတိုင္းကေမးၾကတယ္ အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ထားတဲ့အခ်စ္ဆိုတာကေတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ လြမ္းဆြတ္မႈ နားလည္မႈ ေၾကကြဲမႈ ေတြပဲဗ်ာ ၁။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဟုတ္တယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္။ “ဘာကိုမွနားမလည္ခင္ အခ်စ္ဟာပ်ားရည္လို ခ်ဳိၿမိန္တယ္” အဲလက္စ္ သီခ်င္းစာသားပဲ ။တကယ္ဘာကိုမွ ရင္ မဆိုင္ရေသးခ်ိန္မွာ အခ်စ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ အျပည္႕နဲ႕ေပါ့။ ၂။စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ဆံုးရႈံးရမွာ လား ဆိုတဲ့စိုးရိမ္မႈ။ တကယ္ကို နွစ္ေယာက္စလံုးအတြက္ ပူေလာင္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သ၀န္တိုမႈ ေပါ့ ၃။လြမ္းဆြတ္မႈ မေတြ႕ရတဲ အခ်ိန္ေတြမွာ ခံစားရတဲ့ေ၀ဒနာေလ။ “သူေရာပဲ ကိုယ့္လိုမ်ား ေယာင္ရမ္းတမ္းတေနမလား” ဒီလိုလြမ္းခဲ့ရတယ္။ ၄။နားလည္မႈ အေရးႀကီးတယ္ နားလည္မႈရွိမွ ေရွ႕ဆက္ခ်စ္လို႔ရနိဳင္မွာေလ။နားလည္မႈဆိုတာမရွိေတာ့ရင္...... ၅။ေၾကကြဲမႈ ေၾကကြဲမႈဆိုတာကေတာ့ အမ်ားနဲ႕သက္ဆိုင္မႈ ရွိခ်င္မွရွိမွာပါ။ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ေကြကြင္းရတဲ့ ဒုကၡ ေပါ့။ တကယ္ကို ရင္ဆိုင္ရခက္ပါရဲ႕။ တခ်ဳိ႕ စိတ္အင္အားမျပည္႕စံုသူေတြဆို ကိုယ့္အသက္ကိုေတာင္ ရန္ရွာတတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ Blog စေရးကတည္းက ကိုယ့္ေခါင္းစဥ္ကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ Tag မလုပ္ခဲ့ဘူးေသးဘူး။ ဒီတခါေတာ့ Tag ၿပီ။ အခ

ဒီ Post ကိုေရးဖို႔အတြက္ ဒီေန႔ မနက္ Blogger ကို၀င္ေတာ့ အားပါးေကာင္းလိုက္တဲ့ Connection ဗ်ာ Click ေတာင္မဆံုးေသးဘူး ရသြားၿပီ။ ဒါနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပတယ္ဆိုၿပီးေရးလိုက္တာ ေရးေကာင္းေကာင္းနဲ႕ေပါ့။ ေရးေနရင္းနဲ႕ ဗိုက္ဆာေတာ့ အျပင္ထြက္ ၿပီး မုန္႔ထြက္စားေတာ့ အိပ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ ၅၀၀ က်ပ္နဲ႕ေပါ့ Dagon Centre ေရာက္သြားတယ္ အားပါး ၀ယ္စရာကလဲမ်ားေတာ့ ၀ယ္ရင္းနဲ မနိုင္ေတာ့လို႕ မီးေလးကို လွမ္းေခၚၿပီး ၀ိုင္းသည္ခိုင္းရတယ္ေလ။ ဒါနဲ႕ျပန္လာေတာ့ လမ္းမွာ ကိိုမြန္ႀကီးကိုေတြ႕လို႕ YKKO မွာေၾကးအိုး ၀င္ေသာက္က်ေသးတယ္။မီးေလးကိုလဲ သနားလို႕ပါ။ သူ႕ခမ်ာ ရြက္ထားရတဲ့ အထုပ္ကေတာ္ေတာ္ေလးတာကိုး။ ဒါနဲ႕အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ လဲ မီးေတြလာေနတယ္။ မီးလာတာမ်ားအစမ္းလုပ္လို႕ ဆိုၿပီး လမ္းမွာ စကိတ္ထြက္စီးေနလိုက္ တယ္ေလ လမ္းကလဲ ေကာင္းေတာ့ စကိတ္စီးရင္း ပဲခူး ေရာက္သြားတယ္ ညေနလဲေဆာင္းေနၿပီေလ ဒါနဲ႕ ေျမေအာက္ရထား စီးၿပီးအိမ္ျပန္လာလိုက္တယ္ 15 မိနစ္ပဲၾကာတယ္ေလ။ ဒါနဲ႕ေနာက္တေန႕မနက္ မႏ ၱေလး သြားဖို႕ရထားလက္မွတ္ သြား၀ယ္တာ တကယ္ပဲ အပိုေၾကး မေပးခဲ့ရဘူးဗ်။ ဒါနဲ႕ ရထားၾကီးစီးၿပီးမႏ ၱေလးကို ထြက္ခဲ့တယ္ မယံုမရွိနဲ႕ ေနာက္တေန႕မနက္ 6း00 မႏၱေလးေရာက္ေရာ။ အာပါး မႏ ၱေ

http://www.myheritage.com/collage ကဲဘာေျပာၾကဦးမလဲ။ တခုခုေတာ့ေျပာလိုက္ပါ။

တေန႕သ၌ ကၽြန္ုပ္သည္ အားအားရွိသည္နွင့္ ကၽြန္ုပ္၀ါသနာပါေသာ Blog ေရးသားျခင္းအမႈကို ျပဳေနဆဲ အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ုပ္ဧ။္ C Box တြင္ စာတေၾကာင္းတက္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။၄င္းစာမွာ “tag ထားတယ္ေနာ္...” ဟူ၍ျဖစ္သည္။Tag ထားၿပီဆိုေတာ့လည္း ဘာအေၾကာင္းေတြမ်ားလဲ ဟုစိတ္က၀င္စားသြားျပန္ေတာ့ အေျပးအလႊား သြားၾကည္႕ လိုက္ေတာ့ အေကာင္ပေလာင္ေတြအေၾကာင္း ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့သည္။ကဲအေကာင္ ေတြေတာ့ဟုတ္ပါၿပီ ဘယ္သူကဘာအေကာင္ေၾကာက္သလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေကာ ဘာအေကာင္ေၾကာက္သလဲ ျပန္စဥ္းစားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္တာကေတာ့ ပင့္ကူ၊ပိုးဟပ္ နဲ႕ ၾကမ္းပိုး ခင္ဗ်။ ပင့္ကူ ကေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေၾကာက္တာပဲ ဘာလို႕မွန္းလဲ မသိဘူး သူ႕ေတြ႕ရင္ကို ရင္ေတြတဒုန္းဒုန္း တုန္ ၿပီးေၾကာက္လာတာ။ ရွက္စရာၾကီးေနာ္။ ပိုးဟပ္ ကေတာ့ ရြံေၾကာက္ေၾကာက္တာ။ အိပ္ယာမွာပိုးဟပ္ေတြ႔ရင္အဲဒီအိပ္ယာမွာအိပ္ရမွာ ကိုယ့္ကို ကို မလံု ျခံဳေတာ့သလိုပဲ ခံစားရတယ္။ ငါအိပ္ေနတုန္း ပါးစပ္တဲ၀င္သြားရင္ေတာ့ သြားၿပီ၊ဒီေကာင္ေတြက ေနရာတကာ ေလွ်ာက္သြားေနတာ အိမ္သာေတြေကာ၊အိမ္ေခါင္မိုးက ၾကပ္ခိုးေတြၾကားမွာေကာ ေနတာ တကိုယ္လံုးလဲ ညစ္ပတ္ေနၾကမွာ ရြံစရာႀကီး လို႕ေတြးမိၿပီး အိပ္ေရးပ်က္ေတာ့တာပဲ။ ၾကမ္းပိုး ။ ။ ဒီေကာင္ေတြလဲ ပိုဆိုးတာပဲ

ဒီလအတြင္း ကၽြန္ေတာ္လဲ ခရီးသြားရမယ့္ ကံဇာတာေတြတက္ေန လားမသိ။ မႏ ၱေလး က ျပန္လာတာမွမၾကာ ေသးဘူး အလုပ္ကေန ထား၀ယ္သြားရ မယ္ျဖစ္ပါေလေရာ။ သြားဆိုလဲ သြားတာေပါ့ ဆိုၿပီး အိမ္ျပန္ အထုပ္ဆြဲ ၿပီး ေလယာဥ္ေပၚတက္ေတာ့တာကိုး။ ရန္ကုန္ကေန ၄၅ မိနစ္ေလာက္ေလယာဥ္စီးၿပီးရင္ပဲ ထား၀ယ္ကိုေရာက္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ထား၀ယ္ေလဆိပ္ကေန ၿမိဳ႕ထဲကို ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ သြားတာက ၁၅ မိနစ္ ၊ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕ ကိုေရာက္ၿပီေပါ့။ ထား၀ယ္သူေတြ လိုက္ၾကည္႕ရင္း နဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္ရွိပလဲ ၾကည္႕မိိေတာ့ ၁၂း၀၀ နာရီ ထိုးၿပီးေနၿပီ။ ဟာမျဖစ္ေတာ့ ဘူးဆိုၿပီး ဆိုင္ကယ္တစီးငွားၿပီး ထား၀ယ္ကံေပါက္ကားဂိတ္ကိုေျပး ၊ ဟိုေရာက္ေတာ့ ကားေပၚေတာင္လူအေတာ္ ေရာက္ေနၿပီ။ ကားစထြက္ပါၿပီ ကားသမားပံုၾကည္႕ရတာေတာ့ အရမ္းေမာင္းမယ့္ပံုပဲ ခုထား၀ယ္ကမထြက္ရေသးဘူး ေတာ္ေတာ္ေမာင္းေနတာ ကၽြန္ေတာ္လဲ ပင္ပန္းလာတာဆိုေတာ့တခ်က္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ၀ုန္း၀ုန္းဆိုတဲ့ အသံနဲ႕တၿပိဳင္ထဲ လူက ေအာကျ္ပဳတ္က်ေတာ့ ဟာဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ ဆိုၿပီး ထရပ္ၾကည္႕ဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ့ ရပ္လို႕မရနိုင္ဘူး။ ႀကိဳးစားၿပီးအားစိုက္ထေတာ့မွ အားပါးပါး လကမၻာေပၚေရာက္ေနၿပီလားလို႕ေတာင္ထင္သြားရတယ္။ အင္မတန္ မွ က်ယ္၀န္းနက္ရႈိင္းတဲ့ ခ်ိဳင္႕၀ွမ္းေတြနဲ႔အလွဆင္ထားတဲ့ ထား၀ယ္

ရန္ကုန္ကိ ုျပန္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ စိတ္က Internet Connection ရၿပီလားဆိုတာပဲ သိခ်င္ေနေတာ့တာပဲ သူမ်ားေတြ နိုင္ခံေတြမ်ားမိုက္လိုက္တာဗ်ာ။ Singapore မွာဆို ေလဆိပ္မွာ Internet အလကားသံုးလို႕ရတယ္ ဆိုပဲ(သူမ်ားေျပာျပတာေနာ္ မေရာက္ဖူးေသးဘူး) ။ဒါနဲ႕ ေလဆိပ္က ကားသမားကို နီးတဲ့Internet ဆိုင္အရင္ေမာင္းဗ်ာ ဆိုၿပီး ေျပာေတာ့ လွည္႕ၾကည္႕တယ္။ ဘာထင္လဲေတာ့မသိဘူး။ ဘယ္လိုထင္ထင္ေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာ သူလိုက္ပို႕ရမွာပဲဟာကို။ ဒါနဲ႔ Blog အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ အားပါး ဧည္သည္ေတြေတာ္ေတာ္လာသြားတာပဲ ။ အားနာလိုက္တာ ထား၀ယ္က ပါလာတဲ့ မုန္႔ကုလားမဲ ေလးေတာင္ မေကၽြးလိုက္ရေလခ်င္း ဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မဆံုးပါဘူးဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ ဧည္႕သည္ေတြ ရဲ႕ အိ္မ္ေနတြကို ၿပန္သြားေတာ့ Chaos ေျပာမွသိရတာက ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဖြဲ႔ကို ေမာင္ရင္ငေတေခါင္းေဆာင္သတဲ့။ ဒီလူေတာ့ မလြယ္ ေတာ့ဘူးနဲ႕ တူတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး လြတ္ေအာင္ေျပးပါေတာ့ ဟီး။ မီးေလး ကေတာ့ သူ႕အိတ္ထဲက ဟာေတြထုတ္ျပၿပီး သူ႕Blog က ကန္ေဒၚလာ 14113.50 တန္ေၾကာင္း ၾကြားသ ဗ်ဳိ႕။ ၿပီးေတာ့ တရားလဲေဟာထားေသးရဲ႕။ Blogger ေတြရန္မျဖစ္ပါနဲ႕ Blogger ေလာကအတြက္........ အလြမ္းအိမ ္ ရဲ႕ Blog မွာေတာ့ အ၀အၿပဲ စားအၿပီး အထြက္

ဒီ Post ကို ကိုေနလင္းဖတ္မိရင္ေတာ့ မနာလို ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မတတ္နိုင္ဘူးေလ။ မုဒိတာ ပြားနိုင္မယ္ လို႕ေမွ်ာ္လင့္တာပဲ။ (ကိုႀကီး စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္)။ ရိုက္လာတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးေတြကို အမွတ္တရ အေနနဲ႕ Post အျဖစ္ တင္လိုက္ပါတယ္။ ရုပ္ဆိုးတယ္လို႕မေျပာေၾကး ဒါ ျပင္ဦးလြင္ က တိုင္းရင္းသားေၾကးရြာ မွာရိုက္ထားတာပါဗ်။ မႏ ၱေလး က်ံဳးအတုေလးေပါ့။ မလႈပ္နဲ႔ ပစ္လိုက္မယ္ေနာ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Blog ေလးနဲ႕အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားတာ(၄) ရက္ေလာက္ေတာင္ရွိသြားၿပီ။စိတ္ကေတာ့သတိ ရပါ တယ္။ လူကသာ မႊန္ေနတာ (အဲ) မအားတာ။ ၾကြားရဦးမယ္။ သီတင္းကၽြတ္ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာက္ေနတာက ခ်စ္သူ ေလးရွိတဲ့ မႏ ၱေလး ကိုသြားေနတာပါ။ အဲဒီကအျပန္ အေ၀းေျပးကား ေပၚမွာေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ ၾကည္႕ၾက ပါဦးေနာ္။ “တေန႔စာအလြမ္းမ်ား” မနက္အာရုဏ္တက္ မင္းအၿပံဳးကိုနမ္း ငါ့အလြမ္းေတြကို ရႈိက္သြင္းခဲ့ၿပီ။ ေန႔လည္စာအေတြးမ်ားထဲ အေ၀းကမင္းအနားပဲ ၀ဲလည္ရင္းနဲ႕ေပါ့ ညေနခင္း ေနမင္းရဲ႕အလင္းေပ်ာက္ခ်ိန္ တို႕ခြဲခဲ့ဖူးတဲ့ ဒီအခ်ိန္ေတြကို က်ိန္ဆဲရင္းလြမ္း ညအိပ္ယာ၀င္ ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ဆန္းစစ္ေတာ့ ငါအရမ္းခ်စ္တဲ့မင္းေၾကာင့္ အလြမ္းႏြံမွာနစ္ေနဆဲေလ ဒီလိုနဲ႔ ညလည္ခ်ိန္တေရးႏုိး ေယာင္ရမ္းၿပီးငါစမ္းမိေတာ့ ေၾသာ္ ငါ့ေဘးနား မင္းမရွိေသးပါလား။ ။

မီးေလးက Tag ထား ၿပီ ဆိုေတာ့ ဘာကိစၥ မ်ားလဲ လို႕ စိတ္၀င္တစားနဲ႕ သူ႕ Blog ကို အေျပးအလႊား သြားၾကည္႕ လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕အတြက္ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္သြားတယ္။ ဘာမ်ာျဖစ္တာပါလိမ့္ ဒီလိုေခါင္းစဥ္တပ္ထား တာ မဟုတ္မွလြဲေရာ ပတ္၀န္းက်င္ နဲ႔မ်ား ရန္ေတြဘာေတြျဖစ္သလားေပါ့။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ မီးေလး ပိတ္မိေနရင္ ငါ 199 ကို ဖုန္းဆက္မွပဲ လို႕ေတြးထားတာ။ ေရာက္လဲေရာက္ေရာ ေၾသာ္ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ လို႕သက္ပ်င္းခ်နိုင္ေတာ့ ့တယ္။ သူက Tag ထားၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ တတ္သည္႕ပညာ မေနသာေတာ့ ဆက္ေရးရ ဦးမွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းထဲမွာညည ဆို ၾကားေနၾကအသံတစ္ သံ အဲဒီအသံက “လူမွားေနတယ္” ညတိုင္းနီးပါး ၾကားေနရေတာ့ ဒီမိန္းမႀကီး က ဘာေအာ္တာလဲေပါ့ ငါၾကားတာေတာ့ လူမွားေနတယ္ ပဲၾကား တယ္။ ဒါနဲ႕ တရက္ေစာင့္ၾကည္႕ေတာ့မွ အဲဒီမိန္းမၾကီးလက္ထဲ က စံပယ္ပန္းေတြကိုျမင္ၿပီးေၾသာ္ “စံပယ္ ပန္းေတြ“ လို႕ေအာ္တာမွန္းသိေတာ့တယ္။ ေနာက္တမ်ဳိး က ညပိုင္းေလးပဲ 9း00 ေလာက္ဆိုၾကားရၿပီ “ပါတာေလးလဲပူ ပူတာေလးလဲပါ”တဲ့ ဟာဘာၾကီးလဲေပါ့ေနာ္။ ေန႔တိုင္း9း00ေလာက္ဆိုၾကားရတာ ေနာက္မွ ပဲေပါက္ဆီ သည္မွန္းသိရတယ္။ အရမ္းမိုက္တဲ့ အသံကေတာ့ ဘုရင္႔ေနာင္ေစ်းထဲက ဆီစစ္တို႕၊အင္ဂ်င္၀ိုင္စစ္တို႕ ေရာင္းတဲ့သူပဲ။ သူ

သီတင္းကၽြတ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာနဲ႕ ငယ္ငယ္တုန္းက သီတင္းကၽြတ္မွာေပ်ာ္ခဲ့တာေလးေတြကို သတိရတယ္။ ခုအရြယ္ေရာက္ေတာ့လဲ အားက်စရာေလးေတြ ရွိေနျပန္ေရာ ။ မေန႕ကပဲ ဖိတ္စာေလး (၃) ေစာင္ ေရာက္ လာ တယ္။ ဟဲဟဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေအာင့္ထားၾကရ လဲမွမသိတာေနာ္။ Blogger ေမာင္ႏွမေတြထဲ မွာေရာ ဘယ္သူေတြမ်ားအစြံ ထုတ္ကုန္ၿပီလဲ ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ သီခ်င္းကို ပဲ အဓိပါယ္ေျပာင္းဆို ေနတယ္။ “ေျပာစမ္းပါဦးေဟ့ ငါ့အလွည္႕ ကဘယ္ေတာ့လဲ” ခုသီတင္းကၽြတ္ အတြက္ ကဒ္ ေလး တကဒ္ Planet ကေန ယူတင္ထားလိုက္တယ္။ Blogger ေမာင္ႏွမေတြအားလံုး ဒီသတင္းကၽြတ္မွာ စြံနိုင္ၾကပါေစ ၊ ေပ်ာ္နိဳင္ၾကပါေစ လို႕ ဆုေတာင္းပါတယ္ ဗ်ာ။ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ာ ကိုေနလင္းက သူမ်ားေတြကုိ ႀကည့္ျပီး မုဒိတာပြားရတာေပါ့ဗ်ာ..မဟုတ္ဘူးလား ကုိေအာင္မ်ိဳးဟန္...လာမွာေပါ့ေနာ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အလွည့္လည္း...အင္းဗ်ာ..သတိရတယ္..သီတင္းကၽြတ္အခ်ိန္ေလးကုိ

သူ႕ဘ၀ထဲ ၀င္ေရာက္ဖို႕အတြက္ တံခါးကို ဖြဖြတိုးတိုးေလးေခါက္လိုက္တယ္ သူလဲေမွ်ာ္ေနခဲ့သလားမသိ ေခါက္သံဆံုးတာနဲ႕ တံခါးပြင္႕သြားခဲ့တယ္ ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ ဆင္းရဲပင္ပန္းခရီးရွည္အဆံုး ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာျပန္ေရာက္သလိုမ်ဳိး ေႏြးေထြးမွဳေတြရွိေနတယ္ သူ႕ဘ၀နဲ႕ကၽြန္ေတာ့အနာဂတ္ ထပ္တူက်ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားတယ္ ေတြ႕ရျပန္တယ္အခက္အခဲ မျဖတ္ရဲျဖတ္ရဲဆိုတဲ့ စိုးရြံ႕မွဳအလ်င္းေပ်ာက္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ အနာဂတ္ရဲ႕ အလင္းေအာက္မွာ လက္တြဲမျဖဳတ္တမ္း မဆုတ္မနစ္ ဒီဒုကၡ(သို႕)သုခ ႏြံမွာ နစ္ၾကစို႕ရဲ႕။ ။ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ခုလိုေရးေပးတာေက်းဇူးပါ ေနလင္း ႏွစ္ေယာက္သာ ေပါင္းရပါေစ..ဒုကၡျဖစ္ျဖစ္၊ သုခ ျဖင္ျဖင္ ရင္ဆိုင္ရဲတယ္..ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့..:D ပီေက said... တံခါးေခါက္လိုက္တယ္။ တံခါးဖြင့္သံေတာ့ မၾကားရဘူး။ ဒါေပမယ့္ အသံတစ္ခုထြက္လာတယ္။ ၀င္ခဲ့ေလ တဲ့။ တံခါးတြန္းၾကည့္တယ္။ ဖြင့္မရ။ ၀င္ခဲ့ဆိုၿပီး တံခါးဖြင့္မေပးသူတစ္ေယာက္နဲ႔ ၾကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။

I Scored a 67%! Meet California Singles ဒီေန႕မွပဲ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ ညံ႕ပါလား ဆိုတာသိရေတာ့တယ္ ။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္း က အဖိုးက်က္ခိုင္းလို႕၊ၾကိမ္လံုး ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ က်က္ခဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ေနတာ သိေတာ့တယ္။ စဥ္းစားၾကည္႕ ကိုယ္အရမ္း ညံ႕တာ ကိုေတာ့ ဘယ္ လူသိခံခ်င္ပါ့မလဲ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ထက္ညံတဲ့ သူမ်ား ရွိဦးမလားလို႕ ရွာၾကည္႕ခ်င္တာနဲ႕ ဒီ POST ကိုေရးျဖစ္ သြားတာ။ ကဲ ဘယ္လိုလဲ ( PROCARE မဟုတ္ပါ ) သတၱႎရွိရင္စမ္းၾကည္႕ပါလား။ ကၽြန္ေတာ့ထက္ေတာ့ ရမွတ္မနည္းေစနဲ႕ေနာ္။

ခုတေလာ ဘေလာက္၀င္လိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က အသစ္ေတြ မတင္နိုင္ၾကတာေတြ႕ရေတာ့ Blogger Dashboard ကို၀င္လို႕ မရတာမ်ားလား လို႕ စိ္တ္မွာထင္ မိတယ္။ကၽြန္ေတာ္လဲ အစကအဲဒီလို ျဖစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အားမလိုအားမရ ျဇစ္ေန ၾကမွာပဲ လို႔ေတြးမိတယ္။ ခုေ၀မွ်မယ့္ Software ေလးကေတာ့ u တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ရွာေတြ႕ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ညေလး (အိပ္မက္ဒိုင္ယာရီ) က ကိုခ်မ္းေျမ႕ဦး ရဲ႕C Box မွာေ၀မွ်ထားတာကိုေတြ႕ ၿပီးယူသံုးၾကည္႕ ရင္းအဆင္ေျပလို႔ ဒီမွာ တင္ထားတယ္။ လိုအပ္ရင္ယူသာသြား အလကားေပးတာ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အလကားရလို႕။ အဲဒီကမရရင္ ဒီကီု ထပ္သြားၾကည္႕ တေနရာရာ ကေတာ့ ရမယ္ထင္ ပါတယ္။ အားလံုးစိတ္ခ်မ္းေျမ႕စြာနဲ႔ POST အသစ္ေတြတင္နုိင္ၾကပါေစ။

Seasons Graphic Comments ေဆာင္းဦးရာသီေရာက္ေတာ့ မယ္။ အရင္ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးမွာဆို ခုခ်ိန္နွင္းေတြ မခို႔တရို႕က်ေနေလာက္ ၿပီေပါ့။ တခါတခါလဲ လြမ္းမိသား။ ႏွင္းဖြဲဖြဲေလး က်ေနတဲ့ လမ္းေပၚမွာ စက္ဘီးကိုယ္စီနဲ႕ ေလွ်ာက္သြားခဲ့တာေတြ။ အရမ္းေအးတဲ့ ညေတြမွာ ေခါင္ေရေသာက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ အေဆာင္ေရွ႕မွာ ဂစ္တာသြားတီးခဲ့တာေတြ။ ဒါေတြဟာ ငယ္ဘ၀ေလးရဲ႕ ရင္ခုန္စရာ အမွတ္တရေလးေတြ ေပါ့။ ႏွစ္တိုင္းေဆာင္းနဲ႔ပက္သက္ တဲ့အေငြ႕အသက္ ရတိုင္း လြမ္းေနမွာပါ ၿမိဳ႕ေလးရယ္။

တေန႔တေန႔ အိပ္ယာထခ်ိန္ကေန ညမိုးခ်ဳပ္ သြားတဲ့အခ်ိန္အထိ ကိုယ္လုပ္ခဲ့သမွ် ျပန္စဥ္းစား တဲ့အခါ ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာ ဘယ္အရာကပိုမ်ားသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မဟုတ္တာ/မေကာင္းတာ ပိုမ်ားတယ္။ တခါေလ ေတာ့လည္း ေကာင္းတဲ့ဟာေလးေတြ စဥ္းစားမိပါတယ္။ ညစဥ္ ဒိုင္ယာရီ ေရးရင္ေတာ့ ငါဒီေန႕ မွားခဲ့တာေတြ ေနာက္ေန႕ မမွားေအာင္ သတိထားရမယ္ လို႕ ကိုယ္ကို ကို သတိေပး ရ တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အမွားေတြ လုပ္ေနၾကလူ မို႕လား မသိဘူး လုပ္ၿပီးသားအမွား ေတြထပ္မလုပ္မိေတာင္ အမွားအသစ္ ေတြကထပ္ျဖစ္တာပါပဲ။ သံတူေၾကာင္းကြဲ အမွားေတြ လို႕ကိုယ့္ဘာသာ ကို နာမည္တပ္ထားလိုက္တယ္။ အားလံုးေရာ စဥ္းစားဘူးၾကပါ သလား။ ကိုယ္ဒီအရြယ္အထိ သံတူေၾကာင္းကြဲ အမွားေတြ ဘယ္ေလာက္လုပ္ခဲ့ ျပီဆိုတာကိုေပါ့။

Thant, U (1909-1974), Burmese statesman and United Nations secretary general. Born on January 22, 1909, in Pantanaw, Burma (now known as Myanmar), Thant was educated at the University of Rangoon(now known as the University of Yangon), after which he was senior master (1928-1931) and headmaster (1931-1947) of Pantanaw National High School. In 1947, after the Burmese constituent assembly voted for independence from Great Britain, Thant became press director of the interim government. Following the establishment (1948) of Burma's independence,he held the posts of director of broadcasting (1949), secretary in the ministry of information (1949-1953), and secretary to the prime minister (1953-1957). In 1952 he was also a member of the Burmese delegation to the United Nations; he became his country's permanent UN representative in 1957. Following the death of UN Secretary General Dag Hammarskjöld in 1961, Thant was elected to complete Hammarskjöld's term, and was reelected in 1966

ကြ်န္ေတာ္ဟိုတေလာက ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ရတယ္ Blogger ၀င္မရတာေကာ ၊ ကိုယ့္အရႈပ္ေတြနဲ႔ေရာ ၊ အမ်ားၾကီးမွ တကယ္အမ်ားၾကီးပဲ ဗ်ာ။ စိတ္ညစ္စရာေတြ မ်ားလြန္းေတာ့ လူလဲေတာ္ေတာ္ပိန္ သြားတယ္ ပိန္သြားေတာ့ ရူပါနဲနဲၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္မေလးေတြေတာင္ သိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး ။ ခုေတာ့ နဲနဲ စိတ္ခ်မ္းသာရမည္႔ အခ်ိန္ေတြေရာက္လာ ၿပီနဲ႔တူပါရဲ႕ Blogger ထဲကို ျပန္၀င္ လို႕ရသြားၿပီ။ Post အသစ္ေတြ လဲ တင္လို႕ရေနၿပီ။ နဲနဲစိတ္ခ်မ္းသာ ေနပါၿပီ။ တခုပဲေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။ ဒီသီတင္းကြ်တ္ မွာ ခ်စ္သူေလးနဲ႔ ခဏေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ဆံုေတြ႕ခြင့္ရခ်င္ပါရဲ႕။

ဒီပံုေလးကေတာ့ ဘလင့္ ဆီကေန ခြင့္ျပဳခ်က္ မယူပဲ ခိုးလာ(အဲ) ကူးလာတာေပါ့။ တကယ္ပဲ wordpress မွာ သြားေရးရေတာ့ မွာလားမသိဘူးေနာ္။

ၾကားဖူးၾကမွာပါ ။ အရင္က သိပ္အၾကြားသန္တဲ့ လူတေယာက္ရွိတယ္ ။ အၿမဲတမ္းစကားေျပာရင္ ေလႀကီးေလၾကယ္နဲ႔ေပါ့။ တရက္သူ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ စြန္႔စားခန္းတခ်ဳိ႕ အေၾကာင္းေျပာရင္း ငါေတာထဲ သြားတုန္းက ေပါ႔ဆိုၿပီးအစခ်ီၿပီး ေျပာလိုက္တာ ေတာထဲမွာ ဆင္ဖမ္းခဲ႔တာေကာ ။ က်ားအရွင္လတ္လတ္ ဖမ္းခဲပတာေကာ။ေျပာရင္းနဲ႔ မာန္ပါၿပီး ႏုိင္ငံျခားေတာင္ သြားၿပီး ေလယာဥ္ေတာင္ျပန္ေပး ဆြဲခဲ႕ေသးတယ္ ဆိုပဲ။ သူ႕မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ကေတာ႔ အဟုတ္ႀကီး မွတ္ၿပီး ယံုၾကတာေပါ့ေနာ္။ သူ႕ကိုလဲ နဲနဲ ရွိန္သြားတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ တရက္သူ႕ ကိုအားကိုးတဲ႕လူတေယာက္ က အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႕ အိမ္ကိုထမင္းစား ဖိတ္တာေပါ့။ သူကလဲ ဟိတ္ဟန္အျပည္႕နဲ႕ သြားတာေပါ့ ။ အိမ္ေပါက္၀ေရာက္ေတာ့ မွ ခ်ိတ္ထားတဲ႔ဆိုင္းဘုတ္ ကို ၾကည္႕ၿပီး ေျပာလိုက္တာက `ေဟ့ ေခြးၾကည္႕ၾကပါဦး ကြ´ တဲ့ ေျပာခ်င္တာကေတာ႔ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာၿပီးမွေတာ့ ေခြးမၾကည္႕ခိုင္းနဲ႔ေတာ့ေနာ္ လို႕။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ပို႕သေသာေမတၱာေၾကာင့္Internetျပန္ေကာင္းသြားၿပီဟု ေမ်ာ္လင့္ရပါသည္။ေနာက္မ်ားမၾကာမီpostအသစ္မ်ားတင္ေတာ့မည္ျဖစ္ ေၾကာင္းအသိေပးအပ္ပါသည္.

အခ်စ္ဆိုတာ ငါ့ဘ၀ရဲ့အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလို႔ ငါကိုယ္တိုင္ေႀကြးေၾကာ္ခဲ႔တာ အသစ္ေတြလဲခဏခဏျဖစ္ မခ်စ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔လဲ အသံကုန္ဟစ္ခဲ့ ခုေတာ့ ႏွလံုးသားက အခ်စ္ကိုေတြ႕ အသစ္ျဖစ္စရာလဲကုန္သြားခဲ့ၿပီ ေနာင္ဆိုေဟာင္းသြားၿပီး ေျပာင္းမသြားေအာင္ အၿမဲ RENEW ျဖစ္ေနမဲ့ ငါ့ရဲ့အခ်စ္သခင္မေလးေရ သစၥာစကားလို႔ေျပာရင္ ငါနဲ႔မတန္ပါဘူး ငါ့ေမတၱာတရားပါ မင္းပစ္ခြာမသြားပါနဲ႔ ငါကခ်စ္တာအမွားပါပဲ ငါကခ်စ္တာအမွားပါပဲ။ ။

ဘ၀တသက္ တစ္ခ်က္မေမ့ မျပတ္အစဥ္ တသက္ရင္မွာ ခိုင္ၿမဲၿမံစြာ ခ်စ္ေတာ့မည္ဟု စိတ္မွာဆံုးျဖတ္ထားပါျပီေလ ခ်စ္သူေရ............ ေႏြးေထြးစိုအိ ႏူးညံခ်ဳိသာ ခ်စ္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းလႊာမွ ခ်ဳိသာခ်စ္စကား ၾကားရမ်ားေစ ခ်စ္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ား မုန္းတဲ့စကား ဆြံအတိတ္ဆိတ္ ေ၀းကြာလြင့္ေစ ကိုယ့္ခ်စ္သူေရ။ ။

ရထားတစ္စင္းေပၚတြင္လူငယ္တစ္ေယာက္ရထားလက္မွတ္မပါပဲ တျခားသူဧ။္ ထိုင္ခံုတြင္၀င္ထိုင္ေနေသာေၾကာင့္ ရထားတြဲထိန္းက ၀င္ေျဖရွင္းေပးေနသည္။ တြဲထိန္း “ေဟ့ေကာင္ေလး ရထားစီးရင္လက္မွတ္၀ယ္စီးရတယ္ကြ” လူငယ္ “လက္မွတ္၀ယ္မစီးရင္ဘာျဖစ္မလဲဗ်” တြဲထိန္း “ဟ မင္းႏွယ္ မင္းကိုဒဏ္ရိုက္ လိမ့္မယ္ကြ” လူငယ္ “ဘယ္သူက ဒဏ္ရိုက္မွာလဲ” တြဲထိန္း “လက္မွတ္စစ္ကေပါ့ကြ” လူငယ္ “အဲဒီလက္မွတ္စစ္က ကြ်န္ေတာ့အေဖဗ်”

ဟိုတစ္ရက္က ျပင္ျပင္းရွိတာနဲ႔ ေရႊမန္းရုပ္ရွင္ရုံ မွာတင္ထားတဲ့ အိမ္မက္ေစညႊန္းရာ DVD သြားၾကည့္ျဖစ္လိုက္တယ္။ခံစာခ်က္ခ်င္း တိုက္ဆိုင္တာ ထင္တယ္။ အဲဒီ့DVD ၾကည့္ျပီးရင္ထဲမွာလြမ္းသလိုလိုျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီဇာတ္လမ္းထဲမွာအဓိကေျပာထားတာကို ကြ်န္ေတာ္က ဒီလိုထင္တယ္ “ကိုယ့္ေကာင္မေလး ကတစ္ရက္ပဲအသက္ရွင္ရေတာ့မယ္ဆိ္ုရင္ ဘာလုပ္ေပးမလဲ ” ဒီဇာတ္လမ္းထဲမွာေတာ့ ေကာင္ေလးက သူ႕ေကာင္မေလး နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို Romatic ျဖစ္ေအာင္ ရုိက္ျပသြားတယ္ဗ်။ အဲဒီဇာတ္လမ္းေလးၾကည္ၿပီးေတာ့ လြမ္းသလိုလို အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ခ်စ္သူေလးဆီပဲ ျပန္ေျပးခ်င္သလိုလို ခံစားရတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အဆံုးသတ္ ကေလးကို ၾကေတာ့ သနားစရာ အျဖစ္ျမင္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ အခ်စ္စစ္ဆိုရင္ေတာ့ ရင္ထဲကအခ်စ္က ဘယ္ေတာ့မွေသမွာမဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္။ (ဒီPOSTအတြက္ေၾကာ္ျငာခမရပါဘူးခင္ဗ်ာ)

ငါ့ႏွလံုးသားဥယ်ာဥ္မွာ အခ်စ္သစ္ပင္ကို ျပန္လည္ရွင္သန္ေစခဲ့သူူဟာမင္းပါ လမင္းေလာက္မထြန္လင္းေပမဲ့ ငါ့ဥယ်ာဥ္အတြက္ေတာ့ မင္းဟာေတာက္ပါ့တဲ့ၾကယ္ပြင့္ေလးပါ ဒီၾကယ္စင္ကေပးတဲ့အလင္းကို ငါတက္မက္ခဲ့တယ္ ၿပီးေတာ႔ၾကယ္စင္ေလးကို ငါျမတ္ႏုိးတယ္ ၾကယ္စင္ေလးအတြက္ရယ္ရြယ္ၿပီး ငါ့သစ္ပင္ေလးမွာ အၾကင္နာအသီးအပြင့္ေတြ ေ၀ဆာေအာင္ႀကိဳးစားေနရင္းနဲ႕ ငါ့ဥယ်ာဥ္ထဲကၾကယ္စင္ေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့ အလြမ္းပန္းေတြသာ ပြင့္ေနခဲ့တာ ခုခ်ိန္ထိပဲ ၾကယ္စင္ေလးေရ အခ်ိန္ေတြေတြေျပာင္းသြားေပမဲ့ ငါ့ဥယ်ာဥ္ထဲက ငါ့သစ္ပင္ေလးဟာ သစၥာရွိစြာဆက္လက္ ရွင္သန္ေနဆဲပဲဆိုတာ ၾကယ္စင္ေလးသိမယ္ဆိုရင္ (သို႕မဟုတ္) ေလညွင္းေလးေတြသာေျပာျပတတ္မယ္ဆိုရင္

အသဲကြဲဖူးၾကပါသလား ကြဲဖူးမွပဲေျဖပါ အသဲကြဲရင္ေသြးထြက္ပါသလား ကြဲဖူးတဲ႔သူေတာ့သိၾကမွာပါ ဟုတ္ကဲ့ အသဲကြဲရင္ေသြးထြက္ပါတယ္ အျဖဴေရာင္ေသြးေပါ့ မ်က္၀န္းကေနတစိမ့္စိမ့္စီးၾကလာေလ့ရွိပါတယ္ ရင္ထဲမွာလည္းမီးေတာက္ေနၿပီး အရာရာတိုင္းဟာလဲအက်ည္းတန္လို႔ ေလာကၾကီးမွာအထီးက်န္ေနတတ္ပါတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာတခ်ဳိ႕ကအရက္ေသာက္တတ္ၾကတယ္ အေကာင္းဆံုးအႀကံတစ္ခုေပးခ်င္ပါတယ္ အသဲကြဲရင္BLOG ေဆာက္လိုက္ပါ အဲဒါကြ်န္ေတာ႔ရဲထြက္ေပါက္ပါ၊

The Soldier -- You may have spent your past life defending the rights of others and your country ကြ်န္ေတာ္ ကိုမ်က္လံုး ရဲ႕Blog ကိုသြားလည္ေတာ႔အဲဒီမွာ မွန္တခ်ပ္ကိုေတြ႕တယ္။သိတယ္မဟုတ္လား ကြ်န္ေတာ္လည္းစပ္စပ္စုစု ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ အတိတ္ဘ၀ကိုၾကည္႔တဲ႔မွန္ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ႔အတိတ္ဘ၀ကေတာ႔ စစ္သားဆိုပဲ။ ခင္ဗ်ားအတိတ္ဘ၀ကေကာဘယ္လိုျဖစ္မယ္ထင္သလဲ။ ဒီမွာမွန္တစ္ခ်ပ္ရွိတယ္။ စိတ္၀င္စားရင္ေတာ႔ ၾကည္႔ၾကည္႔လိုက္ပါ။

လြမ္းရက္ရွည္ကဗ်ာတပုဒ္ဆံုးေတာ႔ ငါ႔ရင္ထဲကေတာေတြေတာင္ မ်ဳိးတုန္းေတာ႔မယ္ သိပၸံပညာရွင္ေတြကေျပာၾကတယ္ ကမာၻၾကီးပူေႏြးလာၿပီတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ျပန္ေျပာမယ္ ငါ႔ရင္ဘတ္ၾကီးမီးေလာင္ေနျပီလို႔ေပါ့ တိက်တဲ့အေျဖတစ္ခုရခဲေပမဲ့ မီတစ္စေမႊးမိသလိုပါပဲ အခ်စ္အတြက္ အတိုးကလည္း လည္ပင္းနစ္ေနျပီ မခ်စ္ခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္လို႔ အျပစ္ဖြဲ႔ေနေပမဲ့လည္း ခ်စ္မိတာကလည္း ငါ႔အတြက္သဂၤါရေျမာက္တဲ့ ၾကက္ဟင္းခါးသီး၀ိုင္တစ္ခြက္ပါပဲ။

ဒီေကာင္ ရုပ္ကေလးက အသင္႔အတင္႔ စကားေျပာက ေကာင္းတယ္ သရုပ္ပီေအာင္ ဟန္ေဆာင္တတ္ေတာ႔ မိန္းခေလးအမ်ားစုအတြက္ ရတက္ေပြစရာလူ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ဒီေကာင္ အသက္နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီ ေဂၚလီလုပ္ စိတ္ကစားတုန္း ဒီေကာင္ စိတ္ကမတည္ၿငိမ္နုိင္ေသးေတာ႔ လူတကာေမးေငါ႔ ေျပျပန္ေတာ႔လည္းမလြတ္ ဇာတ္လမ္းဆံုးေတာ႔ အမ်ားစုကမုန္း အရႈံးေတြပဲ က်န္ခဲ႔တယ္။

ကမာၻတျခမ္းက ငါ႔ရင္ထဲကအလြမ္းေတြ နင္႔အနမ္းေတြမရမခ်င္း သဲသဲမဲမဲရြာေနေလရဲ႕ တခါတေလ ကဗ်ာေတြေရးမိရင္ေတာင္ နင္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းခဲ႔တာေတြ မေမ႔ေသးဘူး အရူးတေယာက္လို ဗူးအေပါက္နဲ႕ေရခပ္ ကံၾကမၼာကိုယံုၿပီး ဆူးကိုေမႊ႕ယာလို႔ထင္ ငါ႔အျမင္ေတာ႔ ငါ႔ရင္ဟာဗလာမဟုတ္ ကဗ်ာတစ္အုပ္စာ ခံစားခ်က္ေတြျပည္႕လို႔။

ကြ်န္ေတာ႔သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးတဲ႔ကဗ်ာေပါ႔ တေကာင္က သူ႔ကိုလြမ္းေနရတယ္ တေကာင္ကို သူက လြမ္းေနရတယ္ ျပီးေတာ႔ အလြမ္းတပိုင္းတစနဲ႔ တေကာင္ေကာင္ကိုခ်စ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနျပန္တယ္ ဆံုးမျပန္ရင္လည္း Rapေတြရြတ္ျပေနဦးမယ္ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ အရႈပ္ထုပ္ေတြၾကားမွာ အလုပ္ေလးအဖက္နဲ႔ စိတ္ရင္းေကာင္းေလးရွိေနေသးလို႔ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိန္းရခက္တဲ႔ ဒီ..လူ႔ငႏြားေလးအတြက္ ခ်ည္တိုင္ေကာင္းေကာင္းေလးေတာ႔ ရွာေပးဦးမွ---------------။

စကားလံုးအရိုင္းေတြနဲ႔ ဖြဲ႔တည္တဲ႔ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ISOလက္မွတ္ရမထားပါဘူး ပန္းေတြနဲ႔မတင္စားဘူး ခ်စ္သူ မင္းအလွကိုသူတို႔မမီွဘူး ကိုယ္႔အခ်စ္ကိုလဲ မႏွႈိင္းျပႏိုင္ဘူး..ခ်စ္သူ ဘယ္အရာမွယွွဥ္မရလို႔ လိုရင္းကိုေျပာမယ္ မင္းကိုခ်စ္တယ္

တို႔နွစ္ေယာက္ခ်စ္ျခင္း ေ၀းသြားၾကေပမဲ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္ မခ်စ္လို႔ေ၀းရတာမွမဟုတ္ အေျခအေနေၾကာင္႔ တို႔နွစ္ေယာက္ေ၀းရေပမဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔ဘူးဆိုတာ ယံုၾကည္ထားပါ ေၾကကြဲမွဳမ်က္ရည္မက်ခ်င္လို႔ အလြမ္းမိုးေတြမရြာပါနဲ႔လို႔ မတားခ်င္ပါဘူး ကံၾကမၼာရက္စက္သမွ် ၾကည္ျဖဴစြာခြင္႔လႊတ္ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ ွဆက္ခ်စ္လို႔ အလြမ္းသံစဥ္ၾကားထဲ လြမ္းေမာဖြယ္အတိတ္နဲ႔အတူ ထာ၀ရေမွ်ာ္လင္႔ေနဦးမယ္ အလြမ္းေတြေနာက္ အခ်စ္ေတြျပန္ေရာက္ဦးမယ္

တဖက္သက္ဆန္သလို အလြမ္းဇာတ္လည္းပါရဲ့ ေနစဥ္ေန႔တိုင္းၾကံဳခဲ့သမွ် ညေနတာရင္ဖြင့္စရာက ခ်စ္သူရဲ့ရုပ္ေသတစ္ခုသာ ရွုပ္ေနသမွ် ရင္ထဲက အစဥ္အၿမဲတမ္းတစရာက ေ၀းတစ္ေနရာက အေတြးသခင္မေလးေပါ့ ညစဥ္တိုင္းလဲအိပ္မက္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အလြမ္းကလဲႏွိပ္စက္လို႔ အိပ္ပ်က္ညေတြဆို တကိုယ္ေရဘ၀ထဲ ဘယ္လိုေနရမလဲ အခ်ိန္တန္ရင္ ငွက္ေတြေတာင္အိပ္တန္းျပန္တာပဲ ခုေတာ့ငါ့ရင္ထဲကအလြမ္းေတြ ဘယ္ဆီမွန္းဆလို႔ ျပန္စရာခ်ည္တိုင္ကိုပဲေတာင့္တလို႔

ဒီေန႔ကေသာၾကာေန႔ေလ ၊ ခ်စ္သူ Phoneဆက္မည္ေန႔ေပါ့။ညေနရုံးဆင္းရင္ေတာ့ဘယ္မွမ၀င္ပဲ အိမ္တမ္းျပန္မွပဲ၊ဒီလိုနဲ႔ရံုးဆင္းေတာ့ဖယ္ရီေပၚတက္ ၊ "လူကလဲမွဆံုႏိုင္ဘူး၊ၾကာလိုက္ၾကတာ၊ဒီေန႔မွ အလုပ္ေတြမ်ားေနၾကလားမသိဘူးေနာ္" ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ 7း00 ထိုးၿပီ။ခ်စ္သူက 7း00 ေက်ာ္ရင္ ဆက္မွာဆိုေတာ့မီွပါတယ္။ ေစာင့္ေနလိုက္တာ ငိုက္သလိုလိုျဖစ္သြားေတာ့မွနာရီထ ၾကည္႔မိတယ္ 9း00 ေတာင္ထိုးၿပီးပါေပါ့လား ဒါဆိုသြားၿပီ။ဒီတပါတ္အတြက္ ငါေမွွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေရထဲေမ်ာသြားျပန္ၿပီေပါ့။

သူေပါ့ ကြ်န္ေတာ့အေတြးထဲ အၿမဲေနရာယူထားတယ္ေလ သူေပါ့ အလုပ္ပင္ပန္းလို႔ျပန္လာတိုင္း အၿပံဳးေလးနဲ႔ေစာင့္ေနတတ္တာ သူေပါ့ဗ်ာ တစ္ခါတစ္ခါလဲ ကြ်န္ေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ရုိက္ခ်ုဳိးတတ္တာ သူေပါ့ဗ်ာ လက္ေတြ႔ဆန္တဲ့ကြ်န္ေတာ့ကို စိတ္ကူးယဥ္တတ္ေစတာ သူေပါ့ဗ်ာ ခဏခဏခ်စ္ဖူးတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ကို ကြ်န္ေတာ္မၾကံဳဖူးတဲ့ အခ်စ္ေတြရွာေတြ႔ေစတာ သူေပါ့ဗ်ာ ................................ သူေပါ့ဗ်ာ ................................။

ခ်စ္သူေရ ငါ႔စိတ္ေတြကေတာ႔ ငွက္တေကာင္လို အေတာင္ေကာင္ေပါက္လို႔ မင္းရွိရာကိုေရာက္ေနတယ္။ အတိတ္ဆိုတဲ႔ တို႔ဆံုခဲ႔တဲ႔ခဏမ်ားကို လြမ္းရင္းမွန္းဆ ငါအရမ္းတမ္းတေနမိတာက ရခဲ့တဲ့မင္းရဲ့အနမ္းေလးပါ။ ခုေတာ့ခ်စ္သူ မင္းနဲ႔ငါဟာ အလွမ္းေ၀းကြာ ငါ႔ရဲ့အသည္းတၿခမ္းေတာင္ လြမ္းလြန္းလို႔အရမ္းပဲေရာင္ အေမွာင္ထဲမွာထိုင္မိတိုင္း ငါေဘးနားဆိုင္သူမရွိတာကို ငါလြမ္းတာဆိုင္သူမသိ ငိုင္ငူမိရင္း ပူေနမိတယ္ "မင္းေမ့သြားမွာကိုေလ"

တကယ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ဆိုတဲေကာင္က သိပ္ေကာင္းတဲ႔ေကာင္ေတာ႔မဟုတ္ဘူးဗ် ။ လူတကာကေတာ႔ ထင္မွာပဲ ေအာင္မ်ဳိးဟန္ ကလူေကာင္းေလးပါလို႔ေလ။ ဟီး ေၿပာရရင္ေတာ႔ကိုယ္႔ေပါင္ကိုလွန္ေထာင္းရသလိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္က ရည္းစားမ်ားတယ္။ေပြတယ္။

This is My Beloved and A Poem for Her. I Love her. AungMyoHan.