သိပ္ခ်စ္ရေသာစာကေလးမေလးသို႕......

ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ရဲ႕ နူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ၿပီးေတာ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ....... အားလံုးတၿပိဳင္နက္တည္း ထြန္းကားလာခ်ိန္ရွိ လာလိမ့္ မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။

အခ်ိန္တိုတို ေလးအတြင္းမွာ သံေယာဇဥ္ၾကီးမားခဲ့ ၾကတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ လံုး၀ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ႔ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုေပါ........

ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ သံေယာဇဥ္ဟာ မိုးေတြရြာေနတဲ႔ ေဖေဖာ္၀ါရီရဲ႕ ေအးျမတဲ႔ ရာသီတစ္ခုေအာက္မွာ စတင္ခဲ့တယ္ ေလ။ တနည္းေျပာရရင္ မိုးေတြရြာတဲ႔ ေဆာင္းေလးေပါ့။ေနာက္သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ ဘ၀ထဲကို တစ္ေယာက္ အၿပီးတိုင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီ့ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေလးကို ကၽြန္ေတာ္က စာကေလးမေလးလို႕ ကင္ပြန္းတပ္ေပးထားခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔တာရဲ့ ညေနခင္းအခ်ိန္ေတြနဲ႔ အပတ္စဥ္ စေနေန႕ရဲ႕ မနက္ခင္းေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ စာကေလးမေလးနဲ႔ အတူူေကာ္ဖီေသာက္ဖို႕ တာ၀န္က်ေနခဲ႔တယ္။

ေနာက္..
ၿဖိဳးႀကီးနဲ႔ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းတို႕ရဲ႕ "အခ်စ္" ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို အတူတူ ဆိုၿငီးဖိို႕...

သူသြားခ်င္တဲ႔ ခရီးတစ္ခုကို မျဖစ္မေန စီစဥ္ေပးဖို႕....

သြားရင္းလာရင္း ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ဓားထက္ထက္ စကားလံုးေတြၾကားမွာ ေနာက္ သူ႕ရဲ႕ ေခါင္းမာမႈေလးေတြ ကို အေသးစိတ္ ေငးေမာေၾကကြဲဖို႕.........

ကၽြန္ေတာ္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ႔တယ္။။။။။

ကၽြန္ေတာ္နားလည္ထားတာကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခ်ိဳ႕ နဲ႔ စိတ္ကူးတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ဘ၀ကို ရွင္သန္ေစသလို ေသေအာင္လဲ သတ္နိုင္တဲ႔ အစြမ္းရွိတယ္ လို႕ေလ။
အဲဒီ ကၽြန္ေတာ့္စာကေလးမေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကိုရွင္သန္ေစခဲ့သလို သူကိုယ္တိုင္လဲ သတ္ပစ္နိုင္တဲ႔ အစြမ္းရွိသူေပါ့ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ့္စာကေလးမွာ သူမ်ားနဲ႔ မတူတဲ႔ စူးရွရွ ခ်ိဳျမိန္တဲ႔ အသံတစ္မ်ိဳးရွိတယ္။
ေန႕ရက္ေတြကိုလွပေစတဲ႔ အၿပံဳးတစ္မ်ိဳးရွိတယ္..
လမ္းသြားရင္း အားရပါးရ ရယ္ေမာနိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ရွိတယ္...
တစ္ခါတစ္ခါ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္ပဲေနတတ္တဲ႔ ခြန္အားရွိတယ္။။

အဲဒီစာကေလးမေလးအေၾကာင္းေတြးမိရင္ ရယ္ခ်င္တယ္၊ရင္ခုန္တယ္၊ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲက ပ်ံထြက္သြားမွာ စိုးရိမ ္တဲ့ ေၾကာက္ရြံမႈ.....

ကၽြန္ေတာ့္စာကေလးမေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို အၿမဲလိုလို အနိုင္က်င့္တတ္သလို ၊ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဂရုဏာ အျပည့္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္နိုင္ေသးတယ္။

တိမ္ေတြရဲပေလာင္းခတ္ေနတဲ႔ ညေနေတြမွာ ကၽြန္ေတာ့္ စာကေလးမေလးကို လက္တြဲလို႕ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ.....
မနက္ခင္းေစာေစာ စီးစီး မွာ သူလာမယ့္ လမ္းက ႀကိဳေစာင့္ရင္း ရတဲ႔ သူ႕အၿပံဳးေလးေတြကို.....
တစ္ခါတစ္ခါ လူၾကားထဲမွာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ရတဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ႔ သူ႕အနမ္းေလးေတြ...
ေနာက္ သူလုပ္သမွ် အရာအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႔ ခံုမင္ရူးသြပ္ေနမိတယ္။။

ဘ၀တစ္ခုလံုးနဲ႕ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ (၄) လဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ကေလးက ခဏတစ္ျဖဳတ္လို႕ ေျပာလို႕ရေပမယ့္။ အဲဒီ အခ်ိန္မတိုင္ ခင္ကိုယ့္ကိုကိုယ္စမ္းစစ္ခ်က္အရ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသား နဲ႔ ဦးေႏွာက္ ကို သူအပိုင္စီးထားခဲ႔တာ ၾကာခဲ့ၿပီလို႕အေျဖထြက္လာ ခဲ့ တယ္။ေၾသာ္.. က်န္ခဲ႔လို႕ အိပ္မက္နဲ႔ စိတ္ကူးေတြပါ အဆစ္ထည့္ေပးလိုက္မိတယ္.....

ကဲဘာေျပာမလဲ အရင္က မာနေတြ အတၱေတြ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ့ သိကၡာေတြ ခုေတာ့ဘယ္နားမွာ ခ်ထားခဲ႔မိမွန္းမသိ ေအာင္ ေပ်ာက္ရွေနတယ္။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ လုပ္သလိုမ်ိဳး သတင္းစာထဲက ထည့္ေၾကာ္ျငာဖို႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ အႀကံေပးခဲ႔ၾကေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ နားမေယာင္ခဲ႔မိဘူး
ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပိုတန္ဖိုးထားရမယ့္ ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ရဲ႕ နူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ၿပီးေတာ့ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ ....... အားလံုးတၿပိဳင္နက္တည္းရေနၿပီပဲ ကၽြန္ေတာ္ဘာကိုထပ္လိုခ်င္ရဦးမွာလဲေနာ္.............